در آب، هوا، گیاهان و جانوران مقادیری از فلوئور وجود دارد. ما می توانیم از طریق غذا و آب آشامیدنی و حتی تنفس، این عنصر را وارد بدنمان کنیم. درواقع فلوئورین با نسبت های مختلفی در انواع مختلف غذا وجود دارد. ترکیباتی مانند چای و پوسته صدف ها مقدار زیادی فلوئور دارند.
کاربرد و مصرف عنصر فلوئور برای مقاوم شدن استخوان ها از عناصر اساسی است. اثر مصرف عنصر فلوئور در خمیر دندان روی دندان ها مفید بوده و مانع پوسیدگی دندان می شود. اما باید توجه شود که این عنصر مضراتی را نیز دارد.
کاربرد و مصرف بیش از حد عنصر فلوئور باعث پوسیدگی دندان، پوکی استخوان، ایجاد عوارضی در کلیه ها، سیستم عصبی و ماهیچه ها می گردد.این ماده بسیار خطرناک است و در غلظت های بالا می تواند باعث مرگ شود. جالب است بدانید که در صورت پایین بودن غلظت گاز فلوئور ممکن است آسیب هایی به گوش و چشم وارد شود.
عنصر فلوئور در پوسته زمین یعنی مکانی که سنگ ها، زغال سنگ و خاک رس وجود دارد، به طور طبیعی پیدا می شود. این ماده در خاکی که توسط باد جا به جا شده رها می شود. فلوئورید هیدروژن که از ترکیبات این عنصر است نیز از طریق فرآیند احتراق در صنعت ایجاد شده و سپس وارد هوا می شود. فلوئورید هایی که وارد هوا شده اند، وارد زمین و آب می شوند. فلوئور به ذرات بسیار ریز می چسبد و برای مدت زمان طولانی می تواند در هوا بماند.
فلوئور از هوا وارد آب شده و در رسوبات ته نشین می گردد. وقتی فلوئور وارد خاک شود به ذرات خاک متصل می شود. درواقع عنصر فلوئور در طبیعت از بین نمی رود و تنها از شکلی به شکل دیگر در می آید.
این ماده در خاک جمع شده و وارد گیاهان می شود. مقدار فلوئوری که توسط گیاه جذب می شود به عواملی مختلفی وابسته است. مانند: نوع گیاه، نوع خاک و مقدار و نوع فلوئوری که در خاک موجود است. حتی غلظت های پایین فلوئور هم در گیاهان حساس به فلوئور باعث کند شدن رشد گیاه و آسیب به برگ آنان می شود.