آلیاژ عنصر منیزیم

آلیاژ این ماده از ترکیب آن با فلزاتی همانند: آلومینیوم، روی، منگنز، سیلیسیم، مس، فلزات کمیاب و زیرکونیم تولید می شود. آلیاژ های این ماده ساختار شبکه ای شش ضلعی هگزاگونال دارند. این شبکه های هگزاگونال بر خواص بنیادی این آلیاژها بسیار موثرند.

البته تغییر شکل پلاستیک شبکه هگزاگونال پیچیده تر از فلزاتی با کریستال مکعبی مانند آلومینیوم، مس و فولاد است. از این جهت آلیاژ های عنصر منیزیم اغلب به عنوان آلیاژ های ریخته گری استفاده می گردند. کاربرد آلیاژ های این ماده در بسیاری از اجزای اتومبیل های مدرن با عملکرد بالا نیز استفاده شده اند.

نام آلیاژ های منیزیم اغلب با دو حرف و دو عدد مشخص می شوند. حروف، عناصر اصلی آلیاژ را معرفی می کنند. مانند A: آلومینیوم، Z: روی، M: منگنز، S: silicon). اعداد نیز مقدار درصد ترکیبات در آلیاژ اصلی را نشان می دهند. مثلا علامت AZ91، نشان دهنده آلیاژ منیزیم با حدود 9 درصد آلومینیوم و 1 درصد روی است.

ترکیبات عنصر منیزیم

از ترکیبات این فلز به عنوان ماده نسوز در کوره ها می توان استفاده نمود. یکی از این ترکیبات منیزیم اکسید است. کاربرد این کوره ها در تولید آهن، فولاد، شیشه و سیمان است.منیزیم اکسید و سایر ترکیبات مشابه در کشاورزی، صنایع و ساخت و ساز کاربرد فراوانی دارند.واکنشگر گرینیارد، از واکنش منیزیم با آلکیل هالید ها تولید شده و در تهیه الکل ها کاربرد دارد.

منیزیم فسفات برای نسوز کردن مصالح ساختمانی چوبی مورد استفاده قرار می گیرد.نمک های فلز منیزیم در بسیاری از غذا ها، کود ها و محیط های کشت میکروبی مصرف می شود.از منیزیم سولفیت در تولید کاغذ استفاده می شود.

عنصر منیزیم فلزی و آلیاژ های آن می توانند خطر انفجار داشته باشند. انواع ایمن ترکیبات این ماده در آتش بازی ها کاربرد دارند. اما اگر تکه ای از این عنصر به صورت پودر یا روبان و به شکل خالص بسوزد، بسیار قابل اشتعال و خطر آفرین است.

این ماده به حالت مذاب یا در حال سوختن، به شدت با آب واکنش می دهد. فرایند سوختن این ماده با استفاده از خاموش کننده های شیمیایی خشک کلاس D صورت می گیرد. پوشاندن آتش با ماسه نیز قابل رفع است.باید از عینک های ایمن با قابلیت محافظت از چشم و فیلتر های UV در هنگام کار با پودر منیزیم استفاده گردد. زیرا سوختن این ماده سبب تولید نور ماورای بنفش شده که به شبکیه چشم انسان آسیب می زند.