تعریف دیود شاتکی (Schottky Diode)

تعریف دیود شاتکی (Schottky Diode):
«دیود شاتکی» (Schottky Diode) نوعی دیود است که پیوند آن از فلز - نیمه رسانا تشکیل شده است.

این دیود که دیود حامل داغ (Hot Carrier Diode) و دیود ولتاژ پایین (Low Voltage Diode) نیز نامیده می شود، سرعت سوئیچینگ بسیار بالا و افت ولتاژ کمی دارد.

در دیودهای عادی، افت ولتاژ دو سر دیود بین 0.6 تا 1.7 ولت است، در حالی که در یک دیود شاتکی، افت ولتاژ معمولاً در محدوده 0.15 تا 0.4 ولت قرار دارد. این افت ولتاژ پایین تر، سبب سرعت سوئیچینگ بالاتر و در نتیجه، بازده بهتر دیود می شود.

دیود شاتکی به افتخار فیزیکدان آلمانی، والتر شاتکی (Walter H. Schottky) نام گذاری شده است.

همان طور که می دانیم، دیودهای معمولی، از اتصال دو پیوند نیمه هادی نوع N و نیمه هادی نوع P تشکیل می شوند که یک پیوند PN را تشکیل می دهد. اما در دیود شاتکی، از فلزهایی مانند آلومینیوم یا پلاتین به جای نیمه هادی نوع P استفاده می شود.

شکل زیر، نماد مداری یک دیود شاتکی را نشان می دهد.

همان طور که گفتیم، مهم ترین ویژگی های فیزیکی دیودهای شاتکی، سرعت سوئیچینگ بالا و افت ولتاژ کم آن ها است. پیوند فلز - نیمه های دیود شاتکی، ظرفیت ذخیره بار را ندارد. دلیل این امر، نبود لایه تهی یا تخلیه است.

معمولاً افت ولتاژ بین دو پایه دیود زمانی وجود دارد که جریان از آن بگذرد. افت ولتاژ دیود شاتکی معمولاً بین 0.15 تا 0.45 ولت است.

این مقدار برای دیودهای عادی، پیوند PN، بین 0.6 تا 1.7 ولت است. برای داشتن بازده بهتر در خروجی، افت ولتاژ باید کم باشد.

وقتی ولتاژ به دیود اعمال شود، جریان در جهت مستقیم از آن می گذرد. با عبور این جریان از دیود، یک افت ولتاژ مینیمم در دو سر دیود به وجود می آید.