توجه داشته باشید که هنگام بحث تبدیل اتم به یون فقط الکترون ها هستند که اضافه یا حذف می شوند. زیرا افزودن یا حذف پروتون ها کل هویت عنصر را تغییر می دهد نه فقط بار آن. یون های مثبت و منفی نام های خاصی دارند. یونهای مثبت کاتیون و یونهای منفی آنیون نامیده می شوند.
یک راه برای به خاطر سپردن این اسامی این است که در مورد پیشوند «anti» فکر کنید که به طور کلی دارای مفهوم منفی است درست مانند یک آنیون دارای بار منفی. یونها می توانند اتم ها، مولکول ها یا ترکیبات واحدی باشند.
یونهای تک اتمی از یک اتم دارای بار تشکیل شده اند، یون های چند اتمی، گروهی از اتم ها هستند که به هم متصل شده اند و دارای بار مثبت یا منفی کلی هستند و به آنها یون های چند ظرفیتی نیز گفته می شود.
این آنیون ها و کاتیون ها، خواه تک اتمی باشند یا چند اتمی اگر بار یکسانی داشته باشند واکنش مشابهی با یکدیگر خواهند داشت. مثلا کاتیون +H با آنیون -Cl پیوند ایجاد می کند تا HCl یا کلرید هیدروژن تشکیل شود. یک کاتیون +H نیز با یک یون فلوئور -F واکنش نشان داده و HF یا فلوراید هیدروژن را تشکیل می دهد. یون هیدروژن با آنیون فلوئور و آنیون کلر واکنش یکسانی نشان می دهد زیرا هر دو آنیون دارای بار یکسانی هستند.
اگر یونی حاوی الکترون های جفت نشده باشد، یون رادیکال نامیده می شود که بسیار واکنش پذیر است. یونهای چند اتمی حاوی اکسیژن مانند کربنات و سولفات را اکسی آنیون می نامند. یونهای مولکولی که حداقل دارای یک پیوند کربن به هیدروژن هستند یونهای آلی نامیده می شوند.
آنیون هایی که از ترکیبات آلی تشکیل می شوند
برخی از آنیونها از طریق دافعه اولیه برخی اسیدهای آلی تشکیل می شوند. آنیون های دیگر از ترکیبات آلی خاصی مشتق شده اند. نمونه های متداول آنیون هایی که از ترکیبات آلی مشتق شده اند در زیر فهرست شده است.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
