ابتدا مواد معدنی خرد شده و با اسید کلریدریک یا اسید سولفوریک استخراج می شوند. اکسید های محلول به کلرید های محلول یا سولفات تبدیل می شوند. سپس فیلتر های اسیدی با سود سوز آور به pH برابر با 3 تا رسانده می شوند. توریم به شکل هیدروکسید خود رسوب کرده و سپس خارج می شود.
در مرحله بعد محلول باقیمانده با اگزالات آمونیوم آمیخته شده تا دانه های مواد نادر به اگزالات های محلول تبدیل شوند. اگزالات ها با حرارت دادن به اکسید تبدیل می شوند. سپس اکسید ها در اسید نیتریک حل و یکی از اجزای اصلی، سریم را که اکسید آن در HNO3 نامحلول است، حذف می کند.
این محلول با نیترات منیزیم تصفیه شده و مخلوط متبلوری از نمک های گادولینیم، ساماریوم و یوروپیم تولید می گردد. نمک های تولید شده توسط کروماتوگرافی تبادل یونی جدا می شوند.در نهایت یون های کمیاب توسط یک ماده کمپلکس کننده مناسب و به طور انتخابی شسته می شوند.فلز گادولینیم از طریق اکسید یا نمک هایش، با گرم کردن با کلسیم در 1450 درجه سانتی گراد در جو آرگون نیز به دست می آید.
عنصر گادولینیوم اسفنجی را با کاهش ترکیب GdCl3 مذاب با یک فلز مناسب در دمای زیر 1312 درجه سانتی گراد و در فشار کاهش یافته تولید کرد.ویژگی عنصر گادولینیم عنصر شماره 64 جدول تناوبی:
لانتانید ها شامل 14 عنصر فلزی هستند. این عناصر فلزاتی براق با واکنش پذیری بالا هستند. خواص این عناصر مشابه خواص لانتان 57 است. این عناصر نمک های سه ظرفیتی محلول در آب با خواص شیمیایی یکسانی را ایجاد می کنند. این عناصر قابل احیا شدن هستند. با استفاده از اثر کلسیم و لیتیم بر هالید بدون آب این کار صورت می پذیرد.
در مرحله بعد آن را در خلأ ذوب مجدد نموده تا باقیمانده مواد احیا کننده تبخیر شود. همچنین این مواد را می توان از حمام های نمک ذوب شده به صورت الکترولیتی نیز احیا کرد. همچنین لانتانید ها با برخی ترکیبات آلی نیز می توانند املاح آلی تشکیل دهند.
لانتانید ها با نام خاک های کمیاب نیز شناخته می شوند. علت این نام گذاری این است که اولین اعضای لانتانید ها که به صورت اکسید جمع آوری شد، شبیه به اکسید های کلسیم و منیزیم (بعد ها در گروه فلزات قلیایی خاکی قرار گرفتند) بودند. لانتانید ها را در کانی هایی چون مونازیت، زنوتیم و گادولینیت در طبیعت می توان یافت.