عنصر شماره 34 جدول تناوبی متعلق به خانواده اکسیژن (گروه 6) است. عنصر سلنیوم یک نافلز است. خصوصیات قابل توجه سلنیم از ساختار اتمی آن ([18Ar] 3d104s24p4) ناشی می شود. همانطور که مشخص است، اوربیتال p لایه آخر در این عنصر در حال پر شدن است. بنابراین این عنصر به بلوک p جدول تناوبی عناصر تعلق دارد.این عنصر دارای دو اوربیتال نیمه پر و یک اوربیتال پر در اوربیتال p خود است. از این رو می تواند در دو پیوند کووالانسی شرکت کند.
بنابرابن حالت های اکسیداسیون +2 و -2 را خواهد داشت. همچنین با توجه به آرایش الکترونی آن مشخص است که شش الکترون در دورترین لایه الکترونی این عنصر وجود دارد.همانطور که گفته شد، سلنیم یک عنصر شیمیایی کمیاب است. این عنصر در گروه کالکوژن، بین عناصر گوگرد و تلوریوم قرار گرفته است. از این رو، خصوصیات شیمیایی آن نیز بین گوگرد و تلوریوم خواهد بود. سلنیم یک نیمه هادی، با هدایت اکسی متریک است.
به این معنا که جریان الکتریکی در سلنیوم در یک جهت آسان تر از جهت دیگر جریان می یابد. لازم به ذکر است که همین خصوصیت، سلنیم را دارای ارزشی استثنایی و ویژه برای کاربرد در صنعت کرده است. سلنیم در دمای پایین تر از نقطه جوش، یک نیم رسانای نوع پی (p-type) است. رسانایی سلنیوم نسبت به نور حساس است. یعنی رسانایی آن در صورت مواجهه با نور تا حدودی افزایش پیدا می کند. سلنیوم همچنین اثر فتو ولتیک از خود نشان می دهد. در واقع نور را به الکتریسیته تبدیل می کند.
ویژگی های دیگر عنصر سلنیوم
عنصر سلنیوم به شکل های گوناگون و رنگ های مختلف پیدا می شود. سلنیوم به شکل پودر سلنیم به رنگ قرمز است، در حالت آزمایشگاهی سیاه رنگ است. کریستال شش گوشه سلنیوم نیز به رنگ خاکستری فلزی است. در حالی که کریستال منو کلینیک آن، به رنگ قرمز تیره می باشد. سلنیوم بیشتر به شکل شبه فلز مانند (هادی جریان الکتریسیته) می باشد و در سلول های نوری کاربرد ویژه دارد.