ایزوتوپ عنصر دیسپروزیم

عنصر دیسپروزیم دارای 7 ایزوتوپ پایدار طبیعی است. این ایزوتوپ ها شامل 163Dy، 162Dy، 161Dy، 160Dy، 158Dy، 156Dy و 164Dy هستند. فراوان ترین این ایزوتوپ ها Dy-164 با فراوانی طبیعی 28,18% است. 28 رادیو ایزوتوپ عنصر دیسپروزیم نیز شناخته شده است که پایدارترین آن ها Dy-154 و Dy-159 و Dy-166 هستند.

سایر ایزوتوپ های رادیو اکتیو این عنصر نیمه عمری کمتر از 10 ساعت دارند. نیمه عمر بیشتر آن ها نیز کمتر از 30 ثانیه است. عنصردیسپروزیم 5 حالت برانگیخته نیز داراست. پایدارترین m-Dy-165 با نیمه عمر 1٫257 دقیقه، m-Dy-147 با نیمه عمر 55٫7 ثانیه و m-Dy-145 با نیمه عمری برابر با 13٫6 ثانیه است.

حالت فرو پاشی اصلی قبل از فراوان ترین ایزوتوپ پایدار 164-Dy جذب الکترون است. ایزوتوپ های عنصر Tb (تربیم) محصولات فروپاشی اولیه قبل از Dy-164 و ایزوتوپ های عنصر Ho (هولمیم) محصول اولیه بعد از آن هستند.

کاربردعنصر دیسپروزیم

کاربرد عنصر دیسپروزیم در تولید حسگر های خورشیدی، از بین بردن ارتعاش، امواج لرزه ای و ابزار ماشین کاری دیده می شود.ترکیبات عنصر دیسپروزیم مانند دیسپروزیم فسفید (DyP) عنوان یک نیمه هادی شناخته می شود. این ترکیبات در دیود های لیزری و کاربرد های قدرت بالا و فرکانس بالا استفاده می شوند.کاربرد عنصر دیسپروزیوم در آهن ربای نئودیمیم، آهن، بور دمای عملکرد آن در خودرو های هیبریدی و الکتریکی را بالا می برد.

از خواص عنصر دیسپروزیم سطح مقطع جذب نوترون حرارتی و نقطه ذوب زیاد است. بنابراین می تواند منجر به استفاده متالورژیست ها در برنامه های کنترل هسته ای و آلیاژ با فولاد های ضد زنگ مخصوص شود.این ماده در ترکیب با وانادیوم و سایر عناصر نادر خاکی، در تولید مواد لیزر به کار می رود.