تولید رنیوم در جهان

مندلیف در سال 1871 وجود دو عنصر شبیه به منگنز در جدول تناوبی را پیش بینی نمود. امروزه این دو عنصر تکنسیم و رنیوم نامیده می شوند. آیدا و والتر نوداک در سال 1922 آزمایشاتی بر روی سنگ های معدن پلاتین انجام دادند. آن ها به دلیل هزینه زیاد این آزمایشات مجبور به تغییر سنگ معدن انتخابی شدند.

در نهایت نوداک ها ادعا کردند که با انجام آزمایش سنگ معدن های مختلف با کمک دستگاه اسپکتروسکوپ این دو عنصر شبیه به منگنز را یافته اند. لازم به ذکر است اسپکتروسکوپ دستگاهی است که با اشعه X و فرکانس های حاصل از آن، عناصر شناسایی می شوند. درنهایت آن ها نام این دو عنصر را ماسوریوم و رنیوم گذاشتند.

البته نوداک ها در مناظره با دانشمندی آلمانی نتوانستند دلایل قانع کننده ای در مورد ماسوریوم به وی ارائه دهند. اما دلایل آن ها برای اثبات خواص عنصر رنیوم کافی بود. بدین ترتیب عنصر رنیوم به نام عنصر شماره 75 جدول تناوبی شناخته شد. جالب است بدانید که کشف عنصر رنیوم، آخرین عنصر موجود در طبیعت بود.

رنیم از دسته فلزات واسطه است. خواص عنصر رنیوم از نظر ظاهری به منگنز و تکنسیوم شباهت دارد. تولید رنیم این از طریق استخراج و پالایش سنگ های معدنی مس و مولیبدن ایجاد می شود. تقریبا تمام رنیوم تولید شده توسط استخراج (و نه بازیافت) از طریق محصول جانبی استخراج مس است. نام این عنصر که در سال 1925 کشف شد برگرفته از رود راین در اروپای غربی است.

عنصر رنیوم از کمیاب ترین عناصر زمین است. فراوانی این ماده در پوسته زمین، یک در میلیارد تخمین خورده است. حتی کمتر از 10 گرم رنیوم در هر تن از غنی ترین سنگ معدن های رنیوم در کشور قزاقستان وجود دارد. این عنصر در بین تمامی عناصر بالا ترین نقطه جوش را داراست. تولید این فلز از معدن رنیوم در سراسر جهان سالانه 50 تا 60 تن برآورد شده است. 50٪ این ماده از بزرگ ترین معادن مس پورفیری شیلی به دست می آید.

لازم به ذکر است که عنصر رنیوم به صورت فلز آزاد و بدون ترکیب با سایر مواد در طبیعت وجود ندارد. درواقع هیچ سنگ معدنی خالص از این ماده در طبیعت یافته نمی شود. سنگ معدن گادولینیت و مولیبدنیت ممکن است حاوی کمی از این ماده باشند. تولید جهانی سالانه این فلز در حال حاضر حدود 5 تن و ذخایر تخمینی رنیوم 3500 تن است. عمده ذخایر این فلز در ایالات متحده آمریکا، روسیه و شیلی یافت می شود.