کاربرد های عنصر فرانسیم

عنصر فرانسیم به دلیل ناپایداری و همچنین کمیاب بودن، کاربرد تجاری ندارد. با این حال و با وجود نیمه عمر کوتاه این عنصر، امروزه دانشمندان کاربرد های زیادی را برای این عنصر پیش بینی کرده اند. از جمله استفاده آن می توان در پزشکی هسته ای و یا تحقیقات هسته ای اشاره کرد. امروزه تحقیقاتی در مورد کاربرد فرانسیم در درمان و تشخیص بیماری سرطان انجام شده است.

متاسفانه انجام این عمل حتی با پیشرفت های صورت گرفته، تا حدودی نا ممکن به نظر می رسد.ویژگی های فرانسیوم همچون سنتز شدن و ساختار اتمی ویژه ای که دارد، باعث شده که در آزمایشات طیف سنجی، تحقیقات درباره خواص شیمیایی و همچنین ساختار اتمی مورد استفاده قرار گیرد. این آزمایشات به درک و فهم اطلاعات بیشتری در زمینه های پتانسیل شیمیایی، تراز های انرژی و ذرات زیر اتمی کمک می کند.

به نظر می رسد که حتی بتوان از عنصر فرانسیوم در آزمایشات مربوط به نیروگاه های هسته ای و یا سیکلو ترون ها استفاده کرد. بررسی ها بر روی نور گسیل شده به وسیله یون های فرانسیم-210 به دام انداخته شده به وسیله لیزر، داده ها و اطلاعات دقیقی درباره گذار های بین تراز های انرژی اتمی در اختیار محققین گذاشته اند. این نتایج، شباهت زیادی به نتایج پیش بینی شده به وسیله نظریه کوانتومی دارد.

ترکیبات عنصر فرانسیم

عنصر فرانسیم می تواند با بسیاری از نمک های سزیم همچون پرکلرات (-ClO4)، یدید (-I)، تارتارات (-C4H4O62)، کلرو پلاتینات، سیلیسیم تنگستات و روبیدیم تاتارات واکنش دهد. از واکنش فرانسیوم با سیلیسیم تنگستات و کلرو پلاتینات، به ترتیب ترکیبات اسید سیلیکو تنگستیک (H4[W12SiO40]) و پرکلریک اسید (HClO4) تولید می شود. لازم به ذکر است که نمک های عنصر فرانسیم محلول در آب می باشند.

خطرات فرانسیوم بر روی سلامتی انسان

ترکیبات فرانسیم در طبیعت به ندرت پیدا می شوند. در پوسته زمین به طور کلی می توان گفت که فقط 340 تا 550 گرم فرانسیوم وجود دارد. از طرفی، تمام ایزوتوپ های این عنصر رادیواکتیو بوده و اغلب آنها بسیار ناپایدار هستند. بنابراین به دلیل نایابی و نا پایداری عنصر فرانسیم، تأثیر آن بر روی سلامتی و محیط زیست قابل بررسی نمی باشد.