تأثیر عنصر پولونیم بر سلامتی

بعضی از آزمایشگاه های هسته ای عنصر پولونیم را مورد بررسی قرار گرفته داده اند. در کاربرد عنصر پولنیوم به خاطر رادیواکتیویته بالا و تابش اشعه آلفا باید روش های ویژه ای را استفاده شود. 210Po تنها بخشی از دود سیگار است که تنفس آن در جانوران آزمایشگاهی باعث ایجاد سرطان خواهد شد.

نرخ رشد سرطان ریه در بین مردان امریکایی از تعداد اندک در سال 1930 به مقدار زیادی در سال 1980 افزایش یافته است. میزان استعمال سیگار 20% کاهش یافته است. اما میزان عنصر پولونیم-210 در شرکت های دخانیات آمریکا سه برابر شده است.

هنگام تجزیه رادون عنصر دختر که از نظر الکتریکی باردار است، به ذرات گرد و غبار متصل شده و به کرک های برگ های توتون می چسبد. بنابراین روی این برگ ها رسوباتی از پولونیم و سرب رادیواکتیو تشکیل خواهد شد. در ادامه با مصرف سیگار و در اثر گرمای شدید آن، فلز رادیو اکتیو بخار می شود. البته فیلتر های سیگار مواد سرطان زا را به دام می اندازند. اما این فیلتر ها در برابر بخارات رادیواکتیو ناتوانند.

آستری رادیواکتیو با غلظت بسیار بالای رادون در ریه های افراد سیگاری ایجاد می شود. مصرف دو بسته سیگار در طول روز حدود 1300 میلی گرم ذرات آلفا در سال تابش می کند.پولونیم-210 محلول است و غلظت بالایی از آن می تواند در بدن چرخش کرده و وارد تمام بافت ها و سلول ها شود. رادون در خون و ادرار سیگاری ها یافته می شود.

خطرات 210Po

گردش عنصر پولونیم-210 آسیب و تغییرات ژنتیکی را نیز باعث می شود.در اثر پولونیم-210 بیماری هایی مانند سرطان کبد و مثانه، زخم معده، سرطان خون، سیروز کبد و بیماری های قلبی و عروقی و مرگ زودرس رخ می دهد.رادیواکتیویتی منجر به ایجاد حداقل 90% از سرطان های ریوی مربوط به سیگار است. بررسی ها نشان داده است که 30% از مرگ های ناشی از سرطان در اثر استعمال سیگار رخ می دهند.

عنصر پلونیوم عنصری بسیار رادیواکتیو و سمی است. درواقع کار کردن با عنصر پلونیوم بسیار خطرناک است. حتی مقادیر میلی گرمی یا میکروگرمی پلونیوم 210 نیز بسیار خطرناک است. کار با 210Po نیاز به رعایت کامل نکات ایمنی دارد.آسیب های جدی از جذب انرژی توسط بافت های سلولی از طریق ذرات آفا وجود دارد. مقدار مجاز عنصر پلونیوم برای بدن تنها 0.03 میکروکوری می باشد.