ایزوتوپ پولونیم-210 یکی از ایزوتوپ های عنصر پلونیوم است. طی واپاشی آلفا این نوکلید به نوکلید پایدار 206Pb با نیمه عمری برابر با 138٫376 تبدیل می گردد. در بین ایزوتوپ های طبیعی ایزوتوپ پولونیوم-210 طولانی ترین نیمه عمر را داراست. این ایزوتوپ نخستین بار در سال 1898 شناسایی و منجر به کشف عنصر پولونیوم شد. در زنجیره واپاشی اورانیوم 238 و رادیوم 226، 210Po تولید می شود.
210Po به عنوان آلاینده ای مهم در محیط زیست بشمار می آید. بیشتر تأثیر آن نیز بر غذا های دریایی و تنباکو است. سمیت شدید 210Po به پرتوزایی بالای مرتبط است و می تواند به انسان آسیب های جدی وارد کند.210Po حتی در سال 1943 به عنوان آغازگر احتمالی نوترون در سلاح های هسته ای نیز مورد مطالعه قرار گرفت. در مورد ایمنی کارگرانی که با 210Po کار می کردند نگرانی هایی ایجاد گردید. این نگرانی ها به مطالعات گسترده در مورد اثرات بهداشتی 210Po انجامید.
در دهه 1950 دانشمندان انرژی اتمی کاربرد 210Po در مولد های گرما الکتریکی ایزوتوپی (RTG) را به عنوان منبع گرما جهت تأمین انرژی ماهواره ها بررسی کردند.در سال 1958 یک باتری اتمی 2٫5 واتی نیز با کاربرد 210Po تولید شد. اما ایزوتوپ پلوتونیم-238 به جای آن انتخاب گشت. زیرا نیمه عمر آن برابر با 87٫7 سال است.210Po برای کشتن سران سیاسی در سال 2006 و همین طور 2012 مورد استفاده قرار گرفته است.
کاربرد عنصر پولونیم
کاربرد عنصر پولونیم با برلیوم، آلیاژی تشکیل می دهد که می تواند منبعی از نوترون باشد.کاربرد عنصر پولونیم در ساخت تجهیزاتی که بار الکتریکی استاتیک را در کارخانجات از بین می برند، استفاده می شود. توجه شود که از منابع بتا بیشتر استفاده می شود. زیرا خطر کمتری دارند.
کاربرد پلونیوم در ساخت تجهیزاتی صورت می گیرد که گرد و غبار انباشته شده بر روی فیلم های عکاسی را می زدایند. البته مقدار پلونیوم بکار رفته در این تجهیزات کم است و بنابراین خطر پرتوزایی بسیار کمی دارند.کاربرد عنصر پولونیم به عنوان یک منبع گرمایی سلول های ترمومتریک در ماهواره های مصنوعی پیشنهاد می شود. زیرا با ظرف های معمولی می توان تابش تمام پرتو آلفا را متوقف کرده و با حرارت دادن سطح آن انرژی آزاد نمود.
از کاربرد پولونیم در ساخت شمع خودرو نیز استفاده شده است. دلیل کاربرد پولونیوم این بود که هوا را یونیزه می کند. بدین ترتیب مدت زمان جرقه طولانی تر و کارساز تر خواهد شد.