سیستمهای گرمایشی، تهویه مطبوع، و سیستمهای ونت و خروج دود که در جایگاه سوخت در داخل ساختمان کار می کنند، نباید با سیستم های مربوط به سکوها و دیسپنسرها بهم متصل شوند و لازم است هرکدام به طور جداگانه فعالیت کنند. این سیستم ها باید مطابق با NFPA 90A نصب شوند.سیستم های گرمایش و تهویه ترکیبی نباید مجدداً هوای خروجی را مورد استفاده قرار دهند.
دهانه های خروجی هوا باید به گونه ای واقع شوند که در هیچ یک از قسمت ها تجمع بخارات رخ ندهد.
وسایل تولید گرما مانند بخاری ها و اجاق ها نباید در نزدیکی سکوهای دیسپنسرها واقع شوند.در اتاق های ساختمان که امکان ورود و پاشش سوخت وجود ندارد، هیچ منعی برای قرار گرفتن وسایل گرمایشی وجود ندارد.
شکاف های موجود در دیواره های ساختمان که به منظور عبور لوله ها و سیم کشی و… ایجاد شده اند باید به وسیله مواد نسوز و ضد حریق کاملاً بسته شوند.اصولاً از فضای داخل ساختمان جایگاه نباید به منظور ذخیره مواد سوختی استفاده کرد.در جایگاه های CNG و LPG و تعمیرگاه های مربوط به این تجهیزات، وجود وسایل گرمایشی و تجهیزاتی که دمای سطح آنها از 399 درجه سانتی گراد بالاتر رود، مجاز نیست.وسایل تولید گرما باید مطابق با الزامات NFPA 90A، NFPA 31، NFPA 54، NFPA 211 و NFPA 82 نصب شوند.
نصب و راه اندازی سیم کشی و تجهیزات الکتریکی باید طبق دستورالعمل های کد استاندارد NFPA 70 انجام شود.تجهیزات الکتریکی موجود در جایگاه سوخت باید از استانداردهای ضد انفجار برخوردار باشند. دیسپنسرها به علت دارا بودن جریان برق و تجهیزات الکتریکی باید 46 سانتی متر از لبه سکو و سطح زمین فاصله داشته باشند.
سیم کشی ها و تجهیزات الکتریکی مرتبط با شیلنگ سوخت و نازل باید باید توسط بازرسین ذی صلاح مشاهده و تأیید شوند.درصورتی که موادی از قبیل متانول و الکل ها در جایگاه نگه داری شوند، لازم است تا اقدامات ایمنی بیشتری صورت گیرد.