الزامات ساختمانی جایگاه سوخت

تقسیم بندی قسمت های مختلف یک مرکز توزیع سوخت موتور که در داخل یک ساختمان یا سازه قرار دارد، باید با در نظر گرفتن اصول ایمنی و مطابق با کد استاندارد NFPA 101 باشد.تعداد سکوها و دیسپنسرهای موجود در مرکز توزیع سوخت باید به نحوی باشد که نیازهای موجود در منطقه را برطرف کند و این امر در کد استاندارد NFPA 101 توضیح داده شده است.

در جایگاه های سوخت لازم است تا تدابیری برای جلوگیری از نفوذ سوخت به درون ساختمان ها و محوطه های مجاور در صورت جاری شدن سوخت در نظر گرفته شود. این تدابیر و مقررات می­ تواند شامل زه کشی معابر جایگاه و یا درب های بالارونده آب بند باشد.در صورت لزوم، یک سیستم اطفاء حریق خودکار مطابق با استاندارد مناسب NFPA و دستورالعمل های تولید کنندگان نصب و راه اندازی شود.

سکوهای توزیع سوخت باید از سایر قسمتهای ساختمان توسط دیوارها، پارتیشنها، کف ها و مجامع سقفی طبقه که دارای قابلیت مقاومت در برابر آتش حداقل 2 ساعتی هستند، جدا شوند.مواد و مصالح استفاده شده در داخل ساختمان جایگاه سوخت باید از مواد غیر قابل احتراق باشد و یا اینکه از مواد ایمن مطابق با کد استاندارد NFPA 220 استفاده شود.

در و پنجره های ساختمان جایگاه باید از جنس مصالح ضد حریق باشند و بتوانند حداقل 1.5 ساعت در برابر آتش مقاومت کنند. در ها باید به طور معمول بسته باشند. در صورتی که لازم باشد در ها باز باشند می ­توانند به سیستم هایی مجهز شوند که در مواقع خطر و ایجاد حریق بسته شده و درهای خروج اضطراری گشوده شوند. استاندارد مربوط به درب ها در کد NFPA 80 موجود است.

دیسپنسرها باید به نحوی قرار گیرند که هیچ دیسپنسری دارای فاصله بیش از 15 متر از ساختمان یا ورودی جایگاه نباشد.در هر سکوی توزیع سوخت نباید بیش از 4 وسیله نقلیه به طور همزمان سوخت گیری کنند.
سیستم اگزوز مکانیکی یا تهویه که در قسمت توزیع سوخت استفاده می­شود، باید دارای شرایط زیر باشد:

این سیستم باید با سیستم دیسپنسرها به هم وصل شوند تا جریان هوا قبل و در حین کار وسایل توزیع سوخت ایجاد شود. خرابی و عدم برقراری جریان هوا باید سیستم توزیع سوخت را به طور خودکار خاموش کند. سیستم اگزوز باید به گونه ای طراحی شود که حرکت هوا را در تمام قسمتهای کف ناحیه توزیع سوخت تأمین کند و از جریان یافتن بخارات قابل اشتعال در خارج از ناحیه توزیع و دیسپنسرها جلوگیری کند.

مجرای ورودی اگزوز نباید کمتر از 76 میلی متر (3 اینچ) یا بیش از 305 میلی متر (12 اینچ) باشند. مجاری اگزوز نباید در کف قرار داشته باشند و جریان آن­ها به کف ناحیه حمل و نقل نفوذ کند. جریان ورودی به مجاری اگزوز باید به مکانی امن در خارج از ساختمان تخلیه شود.سیستم اگزوز باید براساس ناحیه توزیع سوخت، تهویه را با سرعت حداقل 0.3 m3/min/m2 از سطح کف فراهم کند.

سیستم تهویه دیسپنسرها باید الزامات موجود در کد استاندارد NFPA 91 را رعایت کند.کف محلی که دیسپنسرها نصب می­ شوند باید کاملاً نفوذ ناپذیر و ناتراوا باشد. بنابراین در صورتی که به هر دلیلی در محل سکوها سوخت به زمین ریخته و جاری شد، این سوخت باید در مجاری و زه کشی و کانال های تدارک دیده شده هدایت شود و پس از جمع آوری در محل مخصوص ریخته شود.

در صورتی که سیستم زه کشی و کانال های مورد نظر در جایگاه بخواهند به مجاری فاضلاب شهری ریخته شوند، لازم است تا قبل از ورود به فاضلاب توسط تجهیزات تصفیه پساب نفتی یا دیواره های جدا کننده، سوخت و آب از هم جدا شوند و سپس پساب باقی مانده وارد مجرای فاضلاب گردد.