کنترل سرعت موتورهای DC

کنترل سرعت موتورهای DC:
سرعت موتورهای DC معمولاً از سه راه مختلف کنترل می شود: کنترل جریان میدان، کنترل ولتاژ آرمیچر و کنترل مقاومت آرمیچر.

کنترل شار میدان:
کنترل شار میدان، متداول ترین روش کنترل سرعت یک موتور DC شنت یا کمپوند است. در این روش کنترلی، جریان به بالاتر از مقدار پایه که توسط ولتاژ ترمینال تعیین شده افزایش داده می شود.

این روش، ساده و ارزان است و موجب تغییرات زیاد در تلفات موتور نخواهد شد. کم ترین سرعت دست یافتنی یک موتور DC شنت در یک ولتاژ ترمینال داده شده، زمانی رخ می دهد که رئوستای شار میدان روی صفر تنظیم شود.

روش کنترل مقاومت میدان برای کنترل سرعت را می توان کنترل توان ثابت نیز نامید. البته توان حقیقی به بار بستگی دارد.

از آن جایی که با کنترل مقاومت میدان می توان سرعت موتور را افزایش داد، باید روش دیگری را برای کاهش سرعت موتور به کار گرفت.

کنترل ولتاژ آرمیچر:
با فرض بدون تغییر ماندن شار در هر قطب، با کاهش ولتاژ ترمینال، سرعت موتور کم می شود. اگر شار ثابت بماند (با تحریک جداگانه میدان یا تنظیم رئوستا)، سرعت موتور مستقیماً با ولتاژ تغییر خواهد کرد.

با افزایش مقاومت از طریق تنظیم رئوستا، جریان و شار میدان کاهش می یابد. اگر شار هر قطب کاهش یابد، سرعت ماشین زیاد می شود.

کنترل مقاومت آرمیچر:
با فرض ثابت ماندن ولتاژ ترمینال و شار میدان، افزایش مقاومت مدار آرمیچر، سبب کاهش سرعت موتور می شود.

برای جلوگیری از اثرپذیری شار میدان، افزودن یک مقاومت اضافه به مدار آرمیچر امری ضروری است. افزودن مقاومت مدار آرمیچر، سبب تغییر شیب مشخصه گشتاور-سرعت موتور می شود.

با اینکه پیاده سازی این روش نسبتاً آسان است، به دلیل توان تلف شده مقاومت، تلفات اضافه ای به سیستم تحمیل می کند.