نقطه ریزش در روانکارها

نقطه ریزش روغن کمترین دمایی است که در آن یک روغن در یک آزمایش مشخص، جریان می یابد. به طور خاص، نقطه ریزش سه درجه سانتیگراد (5 درجه فارنهایت) بالاتر از دمایی است که در آن روغن برای مدت 5 ثانیه به صورت افقی نگه داشته شود و هیچ حرکتی نشان ندهد.

بنابراین نقطه ریزش روغن یک خاصیت بسیار مهم است و دمایی را نشان می دهد که روغن ویژگی های جریان خود را از دست می دهد، یعنی پایین ترین نقطه ای که بیش از حد لزج می شود. این امر به خوبی نشان می دهد در چه دمایی روغن بیش از حد چسبناک می شود و از روشن شدن موتور جلوگیری می کند.

نقطه ریزش نشانه ای از خصوصیات دمای سرد روغن است و مربوط به کمترین دمایی است که روغن در یک قطعه از تجهیزات به بلبرینگ ها سرازیر می شود، یا کمترین دما برای روغن هیدرولیک یا کمترین دمایی که چرخ دنده ها روغن کافی دریافت می کنند. اما مهم است که هرگز یک محصول روان کننده را فقط بر اساس نقطه ریزش انتخاب نکنید.

مفهوم نقطه ابری شدن (Cloud point)

دمای پایینی است که در آن روغن به دلیل جامد شدن کریستال های موم درون روغن کدر می شود. از دست دادن جریان و خواص سیال در نقطه ریزش روغن را می توان به از دست دادن موم ها از ماتریس روغن، یا به دلیل تأثیر شدید از خواص ویسکوزیته روغن نسبت داد. برای نقطه ریزش روغنی که در حال ریختن است، اندازه و شکل ظرف، سر روغن و ساختار فیزیکی روغن نیز می تواند بر مقدار نقطه ریزش تأثیر بگذارد.

جهت بهبود نقطه ریزش یک روغن از مواد افزودنی خاص استفاده می کنند. مواد افزودنی Pour point پلیمرهایی هستند که به روغن و روان کننده ها اجازه می دهند تا در دمای بسیار پایین زمستان بدون تشکیل موم سنگین جریان داشته باشند و روغن را پمپاژ (قابل روان شدن) کند. آن ها به طور معمول در روغن های پایه پارافینیک در مواردی که در شرایط دمای بسیار پایین، راه اندازی ماشین امکان پذیر است، استفاده می شوند. اکثر روغن های موتور پارافینیک از مواد مایع نگهدارنده نقطه ریزش استفاده می کنند.