کاهش مصرف انرژی در سلونوئید

کاهش مصرف انرژی در سلونوئید:
یکی از معایب سلونوئیدها، مخصوصاً سلونوئیدهای خطی، این است که قطعاتی سلفی هستند که سیم پیچی دارند.

این بدین معنی است که سیم پیچ سلونوئید مقداری انرژی الکتریکی را به فرم گرما به دلیل مقاومت سیم پیچی تلف می کند.

به عبارت دیگر، وقتی یک منبع الکتریکی برای مدت طولانی به سلونوئید متصل باشد، موجب داغ شدن آن خواهد شد.

با اعمال یک ورودی ولتاژ پیوسته به سیم پیچ، سلونوئید فرصتی برای خنک شدن ندارد، زیرا توان ورودی همیشه برقرار است.

برای کاهش اثر گرمای تولیدی باید مقدار زمان اعمال ولتاژ به سیم پیچ یا مقدار جریان گذرنده از آن را کاهش داد.

یک راه برای کاهش مصرف جریان، اعمال یک ولتاژ به اندازه کافی بزرگ به سیم پیچ است تا میدان الکترومغناطیسی لازم را برای عمل کردن پیستون مهیا کند.

یکی از راه های عملی این کار اتصال یک مقاومت نگهدارنده مناسب سری با سیم پیچ سلونوئید است.

در این حالت، کنتاکت ها بسته شده و مقاومت اتصال کوتاه می شود و همه جریان منبع مستقیماً از سیم پیچی سلونوئید می گذرد.

وقتی کنتاکت ها انرژی دار شوند، باز شده و در نتیجه مقاومت نگهدارنده با سیم پیچ سری خواهد شد.

با استفاده از این روش، می توان سلونوئید را به طور پیوسته به منبع ولتاژ متصل کرد و توان مصرفی سیم پیچ و گرمای تولیدی آن را به طور قابل ملاحظه ای کاهش داد و بسته به مقدار مقاومت به 85 تا 90 درصد رساند.

البته مقاومت مقداری گرما تولید می کند که باید آن را در نظر گرفت.