تعریف ترمیستور NTC

تعریف ترمیستور NTC:
در ترمیستورهای با ضریب حرارتی منفی مقاومت یا NTC با افزایش دمای عملکرد مقدار مقاومت کاهش می یابد. به طور کلی، ترمیستورهای NTC رایج ترین نوع سنسورهای دما هستند، زیرا تقریباً در هر نوع تجهیزی که دما نقشی در آن دارد قابل استفاده اند.

رابطه مقاومت الکتریکی در برابر دما (R/T) ترمیستورهای دمای NTC منفی است. پاسخ منفی نسبتاً بزرگ یک ترمیستور NTC به این معنی است که حتی یک تغییر کوچک دمایی می تواند تغییرات بزرگی در مقاومت الکتریکی آن ایجاد کند.

این ویژگی، ترمیستورها را به گزینه ایده آلی برای اندازه گیری و کنترل دقیق تبدیل کرده است.

گفتیم که ترمیستور یک قطعه الکترونیکی است که مقاومت آن بسیار وابسته به دما است. بنابراین، اگر جریان ثابتی از ترمیستور عبور کند و اختلاف ولتاژ دو سر آن را اندازه گیری کنیم، می توان مقاومت و دمای آن را تعیین کرد.

مقاومت ترمیستورهای NTC با افزایش دما کاهش می یابد. این سنسورهای دما در مقاومت های پایه و منحنی های مختلفی موجود هستند. مشخصه ترمیستورها معمولاً با مقاومت پایه در دمای اتاق (25 درجه سانتی گراد) داده می شود که یک نقطه مرجع برای آن است.

یک مشخصه مهم دیگر ترمیستورها مقدار B است. مقدار B یک ضریب یا ثابتِ ماده است که با ماده سرامیکی تشکیل دهنده ترمیستور تعیین می شود و شیب منحنی مقاومتی (R/T) را در یک محدوده دمایی خاص بین دو نقطه توصیف می کند.

هر ماده، ضریب خاص مربوط به خود را دارد و منحنی مقاومت بر حسب دمای مواد مختلف نیز متفاوت است.

در نتیجه، مقدار B، مقاومت ترمیستور را در دما یا نقطه پایه اول (معمولاً 25 درجه سانتی گراد) کهT1 نامیده می شود و نیز در نقطه دمایی دوم، برای مثال 100 درجه سانتی گراد کهT2 نامیده می شود توصیف می کند.

بنابراین، می توان گفت B ضریب ماده ترمیستور را در محدوده بینT1وT2 تعریف می کند. نقطه مورد نظرBT1/T2 یا B25/100 برای ترمیستورهای NTC می تواند هر نقطه ای بین 3000 تا 5000 باشد.

بنابراین، با دانستن مقدار B یک ترمیستور خاص (که از دیتاشیت شرکت سازنده استخراج می شود)، می توان جدولی از دما بر حسب مقاومت تشکیل داد و با استفاده از معادله نرمال شده زیر یک منحنی مناسب را رسم کرد:

که در آن، T1 دمای نقطه اول برحسب کلوین، T2 دمای نقطه دوم برحسب کلوین، R1 مقاومت ترمیستور در دمایT1 برحسب اهم وR2 مقاومت ترمیستور در دمایT2 برحسب اهم است.