استالدهید (اتانال) مایعی است بی رنگ و قابل اشتعال با بویی تند که به صورت طبیعی در گیاهان مختلف، میوه های بالغ، سبزیجات، دود سیگار و دود ناشی از سوختن بنزین و گازوئیل وجود دارد. این ترکیب برای اولین بار در سال 1774 توسط Scheele در طی واکنش منگنز دی اکسید و سولفوریک اسید با الکل کشف شد. در سال 1835 Liebig استالدهید خالص را از طریق اکسیداسیون متانول با اسید کرومیک تولید کرد و نام این محصول را آلدهید گذاشت که ترکیبی از عبارات الکل و دیهیدروژناسیون بود.
این ترکیب به عنوان یک واسطه در متابولیسم گیاهان و حیوانات نقش دارد و در مقادیر کم قابل مشاهده است. مقادیر بیشتر در فرایندهای بیولوژیکی دخالت دارد.استتالدئید با اینکه به صورت طبیعی در بسیاری از موجودات پیدا می شود، اما قرار گرفتن در معرض غلظت های بالای آن می تواند اثراتی را بر روی چشم، سیستم تنفسی و.. بگذارد.
هر چند هنوز اطلاعات دقیقی در مورد ارتباط این ماده و سرطان وجود ندارد اما با این وجود برخی معتقند که قرار گرفتن در معرض این ترکیب در غلظت بالا و مدت زمان زیاد می تواند باعث افزایش احتمال ابتلا به سرطان شود. در ادامه به کاربردهای استالدهید صنعتی، روش تولید، مشتقات و ارائه اطلاعاتی دقیق تر در مورد سمیت این ماده پرداخته شده است.
کاربردها
تولید مواد شیمیایی: استالدهید به دلیل واکنش پذیری بالایی که دارد به عنوان یک ماده واسطه مهم در تولید اسید استیک، استیک آنهیدرید، اتیل استات، پراستیک اسید، بوتانول، 2-اتیل هگزانول، آلکیل آمین ها، پیریدین ها و سایر مواد شیمیایی استفاده می شود.
از کاربردهای دیگر می توان به موارد زیر اشاره کرد: