میزان ضد عفونی کنندگی آب ژاول

سفید کننده های غیر کلر که خاصیت اکسید کنندگی دارند نیز می توانند به عنوان ضد عفونی کننده در برخی از سطوح استفاده شوند اما نسبت به سفید کننده های حاوی کلر قدرت کمتری دارند. سفید کننده کلر، در صورت استفاده صحیح، یک ماده ضد عفونی کننده بسیار عالی می باشند

به طور کلی وایتکس ضد عفونی کننده و سفید کننده ای بسیار قوی به حساب می آید. سدیم هیپوکلریت که ترکیب اصلی این محصولات را تشکیل می دهد در از بین بردن باکتری ها، قارچ ها و ویروس ها از جمله ویروس آنفلوانزا بسیار موثر واقع می شود. معمولا توصیه می شود این مواد را در حالت رقیق 10 الی 60 دقیقه بر روی سطوح قرار دهید تا سطح تمیز و عاری از میکروب شود.این ماده اکسید کننده ای قوی است و هنگامی که با ویروس ها، باکتری ها، کپک ها یا قارچ ها در تماس باشد، مولکول های موجود در میکروب ها را اکسید می کند و آنها را می کشد.

علاوه بر این دانشمندان بر این باورند که اسید هیپوکلروز که با افزودن هیپوکلریت سدیم به آب تشکیل می شود می تواند دیواره سلولی برخی از میکروب ها را تجزیه و سطوح را از وجود آن ها پاک نمایداکثر سفید کننده های موجود حاوی 5 درصد سدیم هیپوکلریت( 50000 ppm کلر) می باشند.این مواد قبل از استفاده رقیق می شوند. برای این منظور معمولا رقیق سازی 1 به 100 توصیه می گردد (1 پارت وایتکس با 99 پارت آب سرد مخلوط گردد).برای رقیق سازی حتما از آب سرد استفاده کنید، آب گرم می تواند سبب تجزیه ی سدیم هیپوکلریت و کاهش اثر گذاری آب ژاول شود.نکاتی که پیش از استفاده باید به آن توجه نمایید:

سفید کننده هایی مثل محصول فوق می توانند رنگ سطوح را از بین ببرند. در نتیجه برای ضد عفونی کردن لباس های رنگی و یا سطوح رنگی به هیچ عنوان توصیه نمی گردند.از برخورد این ماده با چشم ها به شدت بپرهیزید و در صورتی که این ماده با چشمتان تماس پیدا کرد آن را به خوبی به مدت 15 دقیقه با آب شست و شو دهید.

این ماده با گذر زمان تجزیه می شود و از میزان اثر بخشی آن کاسته می شود. در نتیجه سعی کنید محلول های رقیقی که میسازید را روزانه مصرف کنید و آن ها را بیشتر از 24 ساعت نگهداری نکنید.مواد آلی می توانند سبب از بین رفتن خاصیت وایتکس شوند. در نتیجه پیش از استفاده از این ماده سطوح را از وجود مواد آلی پاک کنید.

ترکیب کردن شوینده ها خوب یا بد؟

سوالی که ذهن بسیاری از بانوان خانه دار را به خود مشغول نموده این است که آیا ترکیبات شوینده های مختلف مفید است و باعث بهبود خاصیت و افزایش پاک کنندگی آنها می شود؟نکته ای که نباید هیچ گاه به آن بی توجه بود این است که اصولا ترکیب هیچ شوینده ای با محصول دیگر قدرت پاک کنندگی آن را افزایش نمی دهد، بلکه این کار ممکن است بهای سنگینی برای سلامتی انسان داشته باشد.

آمونیاک و وایتکس هر دو از مواد شیمیایی رایجی هستند که به عنوان شوینده مورد استفاده قرار می گیرند. هر دوی این مواد خود به تنهایی می توانند به منظور تمیز سازی سطح استفاده شوند اما زمانی که با یکدیگر ترکیب می گردند منجر به تولید بخارات کلرو امین می گردند و یا ماده ی سمی هیدرازین را تولید می کنند.

اما عوارض آن چیست؟ کلرامین چشم و سیستم تنفسی شما را می سوزاند و می تواند منجر به آسیب اندام های داخلی شود. اگر آمونیاک کافی در مخلوط وجود داشته باشد، ممکن است هیدرازین تولید شود. هیدرازین نه تنها سمی است بلکه خاصیت انفجاری نیز دارد (نه به صورت ناخالص). این دو ماده را ممکن است با مخلوط نمودن شوینده های حاوی این دو ترکیب و یا استفاده از سفید کننده کلر برای ضد عفونی کردن آب حاوی مواد آلی (تمیز سازی حوضچه ها و…)، به صورت تصادفی با یکدیگر مخلوط کنید.