بسیاری از سنگ های موجود به دلیل داشتن معرف های سیانید به خوبی در معرض سیانیداسیون قرار نمی گیرند زیرا طلای موجود پیش از حل شدن در محلول های سیانیدی توسط این معرف ها جذب می گردند. پدیده ای به نام preg-robbing)).این سنگ معدن ها به عنوان سنگ معدن نسوز شناخته می شوند و اغلب حاوی مواد معدنی سولفید پیریت، پیروتیت یا آرسنوپیریت هستند. با کمک فرایند های گوناگون اکسیداسیون می توان طلای موجود در آن ها را استخراج نمود.
یکی از روش های متداول از بین بردن عناصر مزاحم از جمله سولفید ها استفاده از روش roast gold-bearing و حرارت دادن سنگ موجود در دماهای 450 تا 750 درجه سانتیگراد (840 درجه تا 1380 درجه فارنهایت) می باشد. اکسیداسیون همچنین با استفاده از راکتورهای فشار قوی به نام اتوکلاو انجام می شود، که در آن مواد معدنی موجود در دوغاب آبی در معرض دمای بالا و فشار با گازهای حاوی اکسیژن قرار می گیرند.
پس از اتمام اکسیداسیون، سیانیداسیون، همانطور که در بالا توضیح داده شد، برای حل و استخراج طلا استفاده می شود.بخش عمده ای از طلا از سنگ معدن نسوز حاصل می شود، در نتیجه داشتن مهارت لازم برای این فرایند بسیار ضروری می باشدطلای به دست آمده از فرایند های سیانیداسیون و آمالگاسیون حاوی ناخالصی های زیادی از جمله روی، مس، نقره و آهن است.دو روش معمولاً برای تصفیه به کار می روند: فرآیند میلر Miller process و فرآیند وهلوویل Wohlwill process
فرایند میلر
در فرایند میلر فرض بر این است که تقریبا همه ی ناخالصی های موجود در طلا با کمک گاز کلر در دمای برابر یا بیشتر از نقطه ذوب طلا ترکیب می شوند.بنابراین در این فرایند طلای ناخالص ذوب می شود و گاز کلر بر روی مواد مذاب حاصله دمیده می شود. ناخالصی ها موجب تشکیل ترکیبات کلریدی می شوند و از سطح طلای مذاب جدا می گردند
فرایند میلر سریع و ساده است، اما طلای به دست آمده دارای خلوصی تقریباً 99.5 درصد می باشد. در روش هلوویل خلوص به 99.9 درصد افزایش می یابد. در این فرایند طلای مذاب به محلول الکترولیت هیدروکلریک اسید و کلرید طلا تبدیل می شود. در این فرایند الکتروشیمیایی، تحت تأثیر اعمال جریان، محلول موجود به عنوان یک الکترود با بار مثبت یا آند عمل می کند. ذرات موجود در آند حل می شوند، و ناخالصی ها به محلول منتقل و به عنوان ماده ی نامحلول ته نشین می شوند.
طلای حاصله نیز تحت تأثیر میدان الکتریکی به یک الکترود با بار منفی به نام کاتد مهاجرت می کند، و در آنجا به صورت طلای فلزی خالص ذخیره سازی می گردد.این فرایند با اینکه طلای بسیار خالص را تولید می نماید اما به دلیل داشتن الکترولیت بسیار هزینه بر می باشد.
خلوص
در صنعت جواهر سازی و زیورالات طلای موجود بر اساس قیراط (عیار) بیان می شود. طلای خالص را در این صنعت با خلوص 24 عیار بیان می کنند. بنابراین هر قیراط دارای 4.167 درصد طلا می باشد. در نتیجه طلای 18 عیار حاوی 18 × 4.167 یا 75 درصد طلا است. برای افزایش مقاومت این فلز، آلیاژ هایی نظیر نقره-gold، نقره-gold-مس، gold-مس به آن افزوده می شود.به دلیل رسانایی بالای الکتریکی و مقاومت بالا در برابر خوردگی از این فلز در ساخت تراشه های سیلیکونی، آبکاری، لحیم کاری و… استفاده می شود.