معمولترین روش برای بازیافت پلاستیک ها، بازیافت مکانیکی است. پلاستیک های زائد تولید شده در کارخانه های تولیدی جمع آوری شده و به اندازه مناسبی برای پردازش در آورده می شوند. این کار سال هاست که استفاده می شود و نتایج محیط زیستی و اقتصادی مطلوبی را برای تولیدکنندگان به همراه دارد.
اما از آنجایی که مواد در شکل های مختلفی مانند بشکه، قالب های پلاستیکی بزرگ و … وجود دارند و به همین شکل به واحد بازیافت پلاستیک آورده می شوند، مراحل دیگری نیز باید صورت گیرند. این مراحل شامل کاهش اندازه، تمیز کردن، مرتب سازی و گرانوله سازی مجدد هستند. فعالیت های بازیابی از این دست را بازیافت ثانویه می نامند.
یکی از مشکلات دیگری که در این کار وجود دارد تاریخچه (پیشینه) مواد است. عدم آگاهی از تاریخچه مواد می تواند موجب ایجاد تفاوت در خواص پلاستیک بازیافتی در مقایسه با پلاستیک اولیه باشد. حتی اگر گرید ماده اولیه استفاده شده نیز معلوم باشد باز هم این تفاوت ها وجود دارند. برای تولید محصولات با کیفیت، به پلاستیک با کیفیت نیز نیاز است. از این رو رقابت کردن در این بازار مشکلاتی را نیز به همراه دارد.
خواص تأثیر گذار بر روی کیفیت محصول بازیافتی
روشهای بازیافت پلاستیک
بر اساس آنچه که گفته شد بهترین خوراک و جریان برای واحد بازیافت جریانی است که تنها از یک نوع پلاستیک تشکیل شده باشد. زباله های خانگی معمولا مخلوطی از مواد مختلف هستند که شامل انواع پلیمرها و مواد غذایی و … است. چنین جریانی برای بازیافت مناسب نخواهد بود. آسانترین راه برای جداسازی این ترکیبات مختلف، تفکیک آنها در محل توسط خود افراد است. عددهایی که بر روی برخی محصولات خصوصا بطری های پلاستیکی درج شده اند، به همین منظور تعبیه شده اند و بر اساس نوع پلیمر شماره گذاری شده اند.
تفکیک در مبدا در کشورهایی مانند انگلستان انجام می شود. هر چند در حال حاضر فقط بطری های پلی اتیلن ترفتالات (پت)، پی وی سی و پلی اتیلن سنگین، سطل ها و گلدان ها با این روش در انگلستان تفکیک می شوند.با توجه به این نکته که بیشتر حجم پلاستیک های زائد خانه ها را پلی اتیلن (55%) و پلی پروپیلن (15%) تشکیل می دهند، می توان دریافت که هنوز راه زیادی برای دست یابی به تفکیک مناسب در پیش است.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
