اسید استئاریک در شمع سازی

تاریخچه استفاده از شمع

استفاده از شمع ها البته نه به شکل امروزی از گذشته رواج داشته است، برخی شواهد نشان می دهد که در گذشته های دور انسانها با فرو کردن نی یا شاخه های خشک گیاهان در چربی حیوانات شکار شده شمع می ساختند، سوختن پایدار و آهسته این مواد را به منبع نور قابل اعتمادی تبدیل کرده بود، این روش در ساخت شمع توسط مصریان باستان نیز رواج داشته است با این تفاوت که از کاغذ هایی با قابلیت اشتعال مناسب به همراه چربی حیوانی به منظور استحکام بیشتر و آهسته سوختن استفاده می کردند. در قرون وسطی با افزایش استفاده از آن، حرفه ی ساخت شمعدان به یکی از فعالیت های پر در آمد تبدیل شد، استفاده از شمعدان به عنوان نماد اشرافی گری نزد ثروتمندان و در کلیساهای مختلف در آن دوره افزایش یافت.

روش تولید در گذشته

با گذر زمان روش تولید این ماده خیلی دستخوش تغییر نشد و تنها مواد تشکیل دهنده آن بهبود یافت، برای مثال فتیله در ابتدایی ترین حالت از نی ساخته می شد که با گذز زمان در سال 1824 با نوعی الیاف پلاستیکی جایگزین شد که این مواد نیز به دلیل بوی نا مطبوع و سوختن سریع به مرور جای خود را به پنبه یا نخ نسوز و یا الیاف کتان به شکل امروزی دادند، از ویژگی این الیاف پیچ خورده، سوختن یکنواخت و آهسته و عدم ریزش در اثر سوختن بود.همچنین معمولا مرکز این الیاف یک رشته سیم فلزی سخت وجود دارد تا ضمن حفظ ساختار فتیله و موم شمع، از ایجاد آشفتگی در سوختن جلوگیری کند.

موم این ماده نیز که در ابتدا از چربی حیوانی ساخته شده بود به مرور با موم زنبور عسل جایگزین گشت که بعد از سوختن بوی خوبی از خود متصاعد می کرد و همچنین در اثر سوختن جاری نمی شد.بعدها از موم های مصنوعی تولید شده از مشتقات سنگین نفت خام وپارافین ها استفاده شد.برای تولید شمع به طور کلی موم را ذوب می کردند تا ناخالصی های آن را که ممکن بود باعث خاموش شدن آن می گردند جدا شده و سپس با قرار دادن پنبه نسوز به صورت مستقیم در قالب، موم ذوب شده را اضافه می کردند تا بعد از سرد شدن سفت شود و ساختار کلی آن را تشکیل دهد.

مراحل تولید شمع

ساخت شمع در سه مرحله در کارخانه های شمع سازی انجام می شود که شامل ساخت فتیله، حرارت دادن موم و قالب گیری و اکستروژن (ٍExtrusion) می باشد.

ساخت فتیله

همانطور که پیشتر نیز اشاره شد فتیله شمع عمدتا از نخ یا کتان در هم تنیده تشکیل شده است که در میان آن از یک رشته فلزی استفاده شده تا با گرم شدن فرآیند سوختن یکنواخت این الیاف را تسهیل کند، همچنین قبل از قرارگیری فتیله در موم آن را برای مدتی در برخی نمک های معدنی قرار می دهند تا بعد از سوختن استحکام خود را حفظ و آرامتر بسوزد.

قالب گیری موم

موم یا پارافین که بدنه اصلی شمع را تشکیل می دهد در منبع های بزرگی حرارت می دهند تا ذوب شود، سپس ناخالصی های آن را جدا نموده و به آن رزین یا عطرهای مختلف اضافه می کنند تا زیباتر جلوه کند.موم تصفیه شده داخل قالب ریخته می شود، فتیله نیز توسط یک قرقره از میان موم کشیده می شود، معمولا دیواره بیرونی قالب ها با آب سرد در تماس هستند تا روند سرد شدن موم و سرعت تولید افزایش پیدا کند، به این ترتیب قالب از موم پر شده و استحکام می یابد.

اکستروژن یا فشرده سازی (ٍExtrusion)

فشرده سازی مرحله ایست که در آن موم دریک لوله استوانه ای فشرده می شود تا فضاهای خالی بین آن پر شده و محکم تر شود، در نهایت شمع تولید شده بعد از برش به واحد بسته بندی ارسال می شود.

تأثیر افزودن اسید استئاریک در ساخت شمع ها

اسید استئاریک در مرحله قالب گیری به موم اضافه می شود تا در هنگام سوختن از شکستن و ریزش موم جلوگیری کرده، ذوب شدن آن را آهسته تر کند و باعث شفافیت موم شود. همچنین در شمع های معطر در حفظ بوی عطر نیز کاربرد دارد. از کاربردهای دیگر آن می توان به استفاده در صنایع شوینده یا حتی در تولید آدامس اشاره نمود.