PG به عنوان ماده ای امن در بسیاری از محصولات مورد استفاده قرار می گیرد و عموم افراد از راه های مختلف در معرض تماس با آن قرار می گیرند. در این مقاله راه های تماس، نحوه عملکرد در بدن انسان، دورز مجاز و سایر موارد مرتبط با ایمنی این ماده ذکر شده اند.
جریان های پساب خروجی از واحدهای تولیدکننده مونو پروپیلن گلیکول مهم ترین عامل انتشار این ماده در هوا، آب و خاک هستند. همچنین هنگامی که به عنوان عامل بازدارنده یخ زدن سطح جاده ها و باند فرودگاه استفاده می شود نیز می تواند به محیط زیست راه پیدا کند. راه دیگر از طریق رها کردن محصولات حاوی این ترکیب در محیط است.
مقادیر کمی از آن در محیط پیدا می شود و هنوز هم اطلاعات دقیقی در مورد رفتار این ماده در هوا نداریم. به نظر می رسد مقادیر کمی که به هوا ورود می کنند به سرعت تجزیه می شوند. مدت زمان لازم برای تجزیه شدن نیمی از مقدار وارد شده به هوا بین 24-50 ساعت است.
پروپیلن گلیکول به سرعت در آب حل شده و می تواند در خاک منتشر شود و نسبتا سریع (چند روز تا یک هفته) تجزیه می شود. علاوه بر این در برخی از موارد می تواند از بسته بندی مواد غذایی به داخل غذا انتقال یابد.
چگونگی قرار گرفتن در معرض پروپیلن گلیکول
این ماده به میزان معینی در محصولات غذایی، آرایشی بهداشتی و دارویی مورد استفاده قرار گرفته است و تقریبا همه افراد به نحوی در معرض آن قرار می گیرند. اما از آنجایی که مقادیر به کار برده شده اندک بوده و مورد تایید سازمان های بهداشت هستند، مشکلی را برای عموم افراد به وجود نمی آورند.
کسانی که در صنایعی که از PG استفاده می کنند کار می کنند، می توانند به شکل های مختلف با این ماده تماس داشته باشند. در این سطح نیز میزان تماس کم محاسبه شده است.PG برای تولید دود مصنوعی در مانورهای آتش نشانی، اجرای تئاتر و سیگارهای الکتریکی و غیره مورد استفاده قرار می گیرد و قرار گرفتن در معرض این دودها می تواند باعث تماس با آن شود.
PG می تواند در صورت تنفس بخار یا غبار آن وارد جریان خون انسان شود. همچنین می تواند در صورت تماس پوستی و عدم شستشو و یا خوردن محصولاتی که دارای پروپیلن گلیکول هستند نیز به جریان خون وارد شود.این ماده در کبد توسط آنزیم الکل دهیدروژناز ابتدا به اسید لاکتیک و سپس به پیروویک اسید تبدیل می شود. هر دو این ترکیبات جزئی از چرخه اسید سیتریک هستند و به راحتی به دی اکسید کربن و آب تبدیل می شوند. حدود 45% از مقدار جذب شده نیز به صورت مستقیم و یا به عنوان گلوکورونید از کلیه دفع می شود.
نیمه عمر این ماده در بدن 4 ساعت است و پس از 48 ساعت تقریبا به صورت کامل تجزیه می شود. با این حال مطالعاتی که بر روی انسان و حیوانات صورت گرفته است نشان می دهد که تماس مکرر پوستی، چشم، بینی و یا بلع به مدت کوتاه می تواند باعث تحریک شود.برای درمان اسیدوز متابولیک ناشی از تزریق مقادیر زیاد به بدن باید از سدیم بی کربنات استفاده نمود.
این ماده به همان سرعت اتیلن گلیکول تجزیه می شود، هرچند در صورت تجزیه کریستال های مضر تشکیل نمی دهد. با این حال قرار گرفتن مکرر و مداوم در معرض آن می تواند موجب تحریک پوست شود.FDA این ماده را در دسته مواد امن برای سلامتی انسان قرار داده است و مقدار مجاز آن برابر با 25 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در نظر گرفته شده است.
چه کسانی در معرض خطر هستند ؟
مسموم شدن توسط پروپیلن گلیکول فقط به ندرت و در شرایطی غیر معمول گزارش شده است. تزریق وریدی بیش از حد و سریع داروهای حاوی این ماده در برخی موارد مسمومیت ایجاد کرده است. به طور کل در مورد نوزادان، افراد سالمند و یا کسانی که دارای پوست و بافت آسیب پذیر هستند باید نکات ایمنی را رعایت نمود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
