استر ها به طور طبیعی در میوه ها و گیاهان وجود دارند این مواد مسئول ایجاد عطر و بوی مشخص در گل ها و میوه ها به حساب می آیند و در مقادیر زیاد به منظور استفاده های تجاری برای ساخت اسانس ها مورد استفاده قرار می گیرند. استر ها را می توان در آزمایشگاه و با کمک الکل و کربوکسیلیک اسید و با کاتالیزور اسیدی سنتز نمود.
در سنتز ها از ترکیبات مختلف الکل / کربوکسیلیک اسید برای سنتز طیف وسیعی از استرها استفاده می شود و معمولا کاتالیزور اسید سولفوریک استفاده می شود.اگرچه گروه عاملی استر دارای گروه کربونیل قطبی است، اما هیچ اتم هیدروژنی برای برقراری پیوند هیدروژنی وجود ندارد. بنابراین استرها دارای نقاط جوش کم نسبت به بیشتر مولکولهای با اندازه مشابه هستند.
در بسیاری از موارد، حتی اگر مولکولهای استر تقریباً دو برابر عناصر تشکیل دهنده ( الکل و اسید) باشد، استر دارای نقطه جوش پایین تری خواهد بود. به عنوان مثال، اتیل استات در دمای 77.1 درجه سانتیگراد، پایین تر از اتانول (78.5 درجه سانتیگراد) یا اسید استیک (117.9 درجه سانتیگراد) به جوش می آید.
اما این طعم دهنده ها از کجا حاصل می شوند؟
معمولا طعم دهنده های مصنوعی از مواد غیر خوراکی مانند مشتقات نفت و یا خمیر کاغذ حاصل می شوند. یک باور رایج این است که غذاهای تهیه شده با طعم های طبیعی نسبت به غذاهای حاوی طعم های مصنوعی سالم تر هستند. با این حال، محققان دانشگاه مینه سوتا می گویند هیچ تفاوتی در تغذیه با طعم دهنده های طبیعی و مصنوعی وجود ندارد. در عوض مردم باید در غذاهایی که می خورند میزان قند و چربی های مصرفی را رعایت کنند.
جالب است بدانید در حالی که استرها خوش بو و مسئول بسیاری از طعم ها می باشند اما الکل ها و اسید های کربوکسیلیک سازنده ی آنها، برای بدن سمی هستند. به عنوان مثال، متیل بوترات عامل اصلی ساخت طعم و مزه ی سیب ها می باشد، اما متانول سمی است و اسید بوتیریک سازنده ی آن دارای بوی آکریدی و تندی است.
آیا استفاده از این طعم دهنده ها ایمن است؟
با توجه به اینکه استفاده از افزودنی های غذایی مقررات خاصی را می طلبد، طعم دهنده های موجود معمولا مورد تایید سازمان غذا و دارو قرار گرفته اند و خطری برای سلامتی نخواهند داشت با این حال استفاده از آن ها می تواند واکنش های آلرژیک در پی داشت باشد. برخی از خطرات سلامتی مربوط به مصرف مواد افزودنی غذایی مصنوعی عبارتند از: