عموماً فرایند پاک سازی و تمیز کردن نمای ساختمان ها، شیشه ها و برخی دیگر از اجزای داخلی با صرف هزینه و وقت زیادی همراه است و استفاده از پوششهایی که زمینه های تمیز شدن خود به خودی سطوح را فراهم آورند، بسیار مفید است. همچنین این دسته از پوشش های تمیز شونده با اهداف ضد مهسازی و پاک سازی قابل استفاده بر روی سطوح شیشه ها و بدنه اتومبیل ها هستند.
از دو نوع اثر (یکی موسوم به آب دوستی و دیگری موسوم به آب گریزی) در ساخت پوشش های خود تمیزشونده استفاده می گردد. خاصیت آب گریزی سطوح با تکیه بر ایجاد سطوح زبر نانو ساختار و یا میکرونانوساختار ایجاد می شود؛ اما خاصیت آب دوستی براساس خاصیت نور- آب دوستی نانو ذرات نیمه هادی ایجاد می گردد.
سطح پوشیده شده از نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم وقتی در معرض تابش UV قرار گیرد، خاصیت فوق آب دوستی پیدا می کند. در این حالت آب به محض تماس با سطح به صورت یک ورقه روی سطح پخش می شود. پس از انجام واکنش های اکسایش و یا کاهش، آلودگی های آلی، غیرآلی، باکتری ها و یا ویروس ها تخریب می گردند، سپس آب موجود بر روی سطح، مواد حاصل از تخریب را به راحتی می زداید.
امروزه تحقیقات گسترده ای در زمینه تکمیل پارچه ها و مقاوم نمودن آن ها به اشعه ماورای بنفش با استفاده از نانوتکنولوژی صورت گرفته است. تنها یک لایه نازک دی اکسید تیتانیوم بر روی سطح منسوج پنبه ای، کافی است تا آن را در برابر اشعه ماوراءبنفش به خوبی محافظت کند. ازآنجایی که الیاف سلولزی محتوی رطوبت بالایی دارند می توانند به راحتی الکتریسیته ساکن را دفع نمایند.
با توجه به این امر تحقیقات نانوفناوری در زمینه بهبود خصوصیت آنتی استاتیکی منسوجات متمرکز شده است. نانو ذرات تیتانیوم دی اکسید به واسطه قابلیت هدایت الکتریکی به الیاف مصنوعی خاصیت آنتی استاتیک می بخشند.برای مقابله با محدودیت های موجود در استفاده از رزین ها، برخی از محققین با استفاده از نانو ذرات تیتانیوم دی اکسید و با ذرات نانو سیلیکا ابریشم و سلولز را در برابر چروک مقاوم نمودند.