در هسته های سنگین آهنگ افزایش نیروی دافعه کولنی از نیروی بستگی هسته بیشتر می شود و عامل اصلی گسیل آلفا زا بر اساس دافعه کولنی می باشد. ذره آلفا ساختار پایدار و مقیدی دارد و در مقایسه با اجزای تشکیل دهنده آن جرمی نسبتا کم دارد. در مقایسه با ذرات دیگر، واپاشی خودبخودی از لحاظ انرژی فقط برای ذره آلفا امکان پذیر است.
یون سازی پرتو آلفا
پرتو آلفا ضمن عبور از درون اتم ها آنها را یونیزه و یا تحریک می کند و در این عمل هر بار مقداری از انرژی خودش را از دست می دهد. به علت سنگین و پر انرژی بودن، ذره آلفا مجبور است که در طول مسیر کوتاهش همه انرژی خود را از دست بدهد.در هسته های سنگین آهنگ افزایش نیروی دافعه کولنی از نیروی بستگی هسته بیشتر می شود و عامل اصلی گسیل آلفا زا بر اساس دافعه کولنی می باشد.
یعنی شدت یون سازی آن خیلی زیاد است. برای بیان کمیت شدت یون سازی، یون سازی ویژه تعریف شده است که آن تعداد از یون هایی است که در هر سانتیمتر از طول مسیر پرتو به وجود می آید.مقدار یون سازی ویژه هر پرتو تابع درجه حرارت محیط و انرژی و سرعت پرتوها است. چون در طول مسیر به مرور از سرعت و انرژی پرتو کاسته می شود لذا میزان یون سازی ویژه آن در ابتدا و در انتهای مسیر تفاوت زیادی دارد. در حقیقت علت این امر احتمال برخورد کمتر در سرعت های زیاد و احتمال برخورد بیشتر در سرعت های کمتراست.
جذب و آشکار سازی پرتو آلفا
قدرت نفوذ پرتوهای آلفا بسیار کم است به طوری که برد پرانرژی ترین آنها در هوا از چندین سانتیمتر تجاوز نمی کند. برای مثال مقدار آن در آب فقط در حدود چند میکرون است. اگر منبع رادیواکتیو پخش کننده پرتوهای آلفا در نقطه ای قرار داده شود و در مقابل آن آشکار ساز مناسبی که به دستگاه شمارنده ای وصل است گذاشه شود ملاحظه می شود که تا مدتی با افزایش فاصله بین منبع تشعشع و آشکار ساز، از تعداد پرتوهایی که در فاصله زمانی مشخص آشکار می شود به سرعت کاسته می شود و نهایتاً به صفر می رسد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
