جهان در جستجوی جام مقدس است: برق بدون کربن به طور ایمن و قابل اطمینان، 24 ساعته در شبانه روز، در هر مکان مشخص و در مقادیری که برای جهانی که به سوی جمعیتی 10 میلیارد نفره در حال حرکت است، اهمیت داشته باشد.به ما گفته شده است که انتظار مجموعه ای از راه حل ها را داریم، اما این کمی فریبنده است. در حال حاضر، تنها پنج منبع اصلی (زغال سنگ، گاز، آب، هسته ای و نفت) بیش از 97 درصد برق جهان را تأمین می کنند و سوخت های فسیلی 67 درصد را تشکیل می دهند. و زمان بر علیه ماست.
چه فناوری هایی می توانند پیشرفت کنند، و جایگزین آن 67 درصد شوند و رشد آینده را تضمین کنند؟ چه فناوری هایی قادر به انجام کارهای سنگین هستند؟برخی می گویند زمان برای رو آوری به انرژی هسته ای که 15 درصد از برق جهان را تأمین می کند فرا رسیده است. اما گسترش هسته ای با نگرانی هایی مواجه شده است که در حالی که اساس آن در حقیقت وجود دارد، بی تناسب بزرگ جلوه داده شده اند.نگرانی های اصلی عبارتند از:
جهان در جستجوی "جام مقدس" است: برق بدون کربن به طور ایمن و قابل اطمینان، 24 ساعته در شبانه روز، در هر مکان مشخص و در مقادیری که برای جهانی که به سوی جمعیتی 10 میلیارد نفره در حال حرکت است، اهمیت داشته باشد. برخی از موضوعاتِ درهم کوبی های هسته ای یک افسانه محض است. آیا ژنراتورهای هسته ای می توانند بیمه شوند؟ بله، این واقعیتی است که به راحتی قابل بررسی است.
آیا آنها در طول چرخه کامل عمر، گازهای گلخانه ای بالا تولید می کنند؟ خیر، همان طور که گفتیم راکتورهای فعلی از این نظر تقریباً معادل باد و خورشید هستند. سیستم های پیشرفته راکتور، هر دو باد و خورشید را پشت سر خواهند گذاشت.در مسائل دیگر، هسته ای به طور سریالی محروم از محتواست و بنابراین یک شخصیت شرور را ترسیم می کند. علیرغم ایمن تر از زغال سنگ و گاز و آب بودن، ما فقط می شنویم که هسته ای خطرناک است.
نیروی هسته ای تولید کننده و در بر دارنده ضایعات عملیاتی است. سوخت های فسیلی تمام روز و هر روز گازهای گلخانه ای، فلزات سنگین، ذرات معلق و سایر عوامل مضر را به محیط زیست می ریزند. اما سالانه دو میلیون مرگ و میر ناشی از آلودگی هوا، که سوخت های فسیلی سهم عمده ای در آنها دارند، ظاهراً در تلاش برای ترساندن مردم از تشعشعات هسته ای، مسئله ای نیست.
چگالی انرژی اورانیوم با استفاده از راکتورهای آب سبک فعلی حدود 20000 برابر بیشتر از زغال سنگ است. این بدان معناست که تولید آن چه را که دوست نداریم (تأثیرات استخراج انرژی) برای آن چه که نیاز داریم (انرژی) بسیار کمتر می کنیم. در دنیای واقعی به این می گویند تصمیم سازی مسئولانه. در مبارزات ضد هسته ای، "ناهماهنگی شناختی" نامیده می شود.