تمیز کردن معدن اورانیوم

آخرین فاکتور مورد توجه، انتشارات گلخانه ای مربوط به پاک سازی معدن اورانیوم است. انرژی مورد نیاز اساساً به قضاوت در مورد اقدامات ایمن در رابطه با به حداقل رساندن رادیو اکتیویته و قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین سمی در باطله باقی مانده معدن بستگی دارد.

در زمان استخراج اورانیوم از سنگ معدن، حدود 85٪ از رادیو اکتیویته اصلی در باطله های آسیاب باقی می ماند، عمدتا به عنوان ایزوتوپ های توریم و رادون. در حالی که میزان آلایندگی ها و استانداردهای ایمنی از دهه 1950 به میزان قابل توجهی بهبود یافته است، هنوز مشخص نیست که تلاش های فعلی توان بخشی معدن تا چه حد ایمن است. به گفته کمیته علمی سازمان ملل متحد در مورد اثرات تابش اتمی (UNSCEAR)، جزء جهانی از باطله آسیاب مهم ترین منبع قرار گرفتن در معرض رادیولوژی در کل زنجیره سوخت هسته ای است.

سوخت های فسیلی تمام روز و هر روز گازهای گلخانه ای، فلزات سنگین، ذرات معلق و سایر عوامل مضر را به محیط زیست می ریزند. اما سالانه دو میلیون مرگ و میر ناشی از آلودگی هوا، که سوخت های فسیلی سهم عمده ای در آنها دارند، ظاهراً در تلاش برای ترساندن مردم از تشعشعات هسته ای، مسئله ای نیست.

دلیل اصلی برآورد بسیار بالای استورم ون لوون و اسمیت از میزان انتشار گازهای چرخه عمر این است که آنها فرض می کردند که پسماندهای معدن اورانیوم باید با استفاده از ساندویچ کردن آنها بین سطوح خاک رس بنتونیت برای بازداشتن تابش، مورد بررسی قرار گیرند. با این حال، بررسی داده های موجود ما نشان داد که توان بخشی جاری معدن منجر به قرار گرفتن در معرض متوسط رادیولوژیکی می شود که کمتر از یک دهم دوز دریافت شده توسط افرادی است که در مکان هایی با غلظت طبیعی عناصر رادیواکتیو در خاک و سنگ ها زندگی می کنند، و در آن جاها بروز سرطان ریه تشخیص داده شده افزایش نیافته است.

اگر این واقعیت داشته باشد، و سوای هر گونه مسائل مدیریت ایمنی گسترده تری، نشان دهنده این است که نیازی به اتخاذ اقدامات جدید و شدید برای نو توان کردن فعالیت های معدنی اورانیوم در رابطه با انتشار گازهای گلخانه ای نیست.مانند هر ارزیابی علمی دیگر، نتیجه گیری ما در مورد چرخه سوخت هسته ای بر اساس آن چه ما می دانیم است، و دانش ما هنوز ناقص است.

هنوز ابهاماتی وجود دارد، به ویژه در مورد قضاوت در مورد نحوه برخورد با فرایندهای زوال یا پوسیدگی رادیو اکتیو که هزاران سال ادامه خواهد یافت. نتایج ما همچنین اغلب بر اساس شرایط متوسط است و رویدادهای شدید مانند حادثه های رآکتور یا ریختن زباله های هسته ای را در نظر نمی گیرد.

به هر حال یک چیز واضح است: در نهایت، انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از انرژی هسته ای محصول این واقعیت است که تقریباً هر جنبه ای از این فرآیند، سوای شکافت هسته ای، به انرژی نیاز دارد - و هنوز هم این طور است که بیشتر انرژی جهان از سوخت های فسیلی تامین می شود.