برخی از تجزیه و تحلیل ها بسیاری از فرآیندهای زنجیره تأمین را نادیده می گیرند، مانند گازهای گلخانه ای منتشره در حین استخراج سنگ آهن مورد نیاز برای تولید فولاد، که برای ساخت کامیون ها مورد نیاز است و برای حمل سیمان مورد استفاده ساخت یک راکتور و غیره. و همین طور میلیون ها و میلیون ها زنجیره تأمین. البته همه چیز به طرز وحشیانه ای پیچیده است، اما نادیده گرفتن این مشارکت های زنجیره تأمین منجر به خطاهای سیستماتیک قابل توجهی می شود.
شایان ذکر است که بسیاری از مطالعات در مورد چرخه عمر انتشارات ناشی از انرژی باد و انرژی خورشیدی نیز تحت تأثیر خطاهای مشابه قرار می گیرند و انتشارات چرخه واقعی عمر نیز اغلب برای این فناوری ها دست کم گرفته می شود. با این حال، برای اکثر منابع انرژی تجدید پذیر، انتشار گازهای زنجیره تأمین آنها هنوز بسیار کمتر از میزان مربوط به نیروگاه های سوخت فسیلی است (جدول بالا را ببینید).
عیار سنگ معدن نیز تأثیر به سزایی بر میزان کل انتشار گازهای گلخانه ای دارد، زیرا هر چه سنگ معدن خالص کمتر باشد، مواد بیشتری باید برای استخراج اورانیوم پردازش شود. این محاسبه با این واقعیت پیچیده تر می شود که در برخی معادن، مانند سد المپیک استرالیا، اورانیوم به عنوان محصول جانبی سایر معادن (در این مورد مس) استخراج می شود، به این معنی که همه انتشارهای گلخانه ای را نباید به اورانیوم نسبت داد.
هنگامی که اورانیوم از زمین خارج می شود و آسیاب می شود تا کنسانتره سنگ معدن خشک به نام "کیک زرد" تولید شود، سپس باید "غنی" شود تا نسبت اورانیوم شکافت پذیر به اندازه کافی افزایش یابد تا بتواند به عنوان سوخت هسته ای عمل کند. هر روش دارای انتشارهای مختلف گلخانه ای است: برای مثال غنی سازی با استفاده از سانتریفیوژ به انرژی بسیار کمتری در مقایسه با روش دیفیوژن گازی نیاز دارد. با استفاده ازIFR، فقط یک توپ گلف از اورانیوم تهی شده حاوی انرژی کافی برای برآوردن تمام نیازهای شما در کل زندگی تان، با جای زیادی برای تکان خوردن، است.