آیا می توان مشکلات آب و هوایی را بدون انرژی هسته ای حل کرد؟

شصت و پنج سال پیش، رئیس جمهور آیزنهاور اولین گام های ملموس را در جهت اجرای طرح اتم ها برای صلح برداشت و به رهبران شوروی طرح کلی از قوانین ایمنی و عدم اشاعه را ارائه داد که باید توسعه صلح آمیز انرژی هسته ای غیرنظامی را هدایت نماید.امروزه استفاده از انرژی هسته ای معادل است با تقریباً حذف انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از یک سوم خودروها در جاده های جهان، و در واقع این استفاده از چنین انتشار بزرگی جلوگیری کرده است.

سه سال دیپلماسی مصمم با تأسیس آژانس بین المللی انرژی اتمی به اوج خود رسید، که همچنان در حفظ، نظارت و اعمال ضمانت های جهانی عدم اشاعه نقش اساسی دارد - به طوری که به گفته ایک، "این بزرگ ترین نیروی مخرب می تواند تبدیل به یک نعمت بزرگ، به نفع همه بشریت شود. "تهدید وجودی نابودی هسته ای با پایان یافتن جنگ سرد از بین نرفت و اکنون ما با دومین تهدید وجودی ناشی از تغییرات آب و هوایی رو به رو هستیم. در مواجهه با این تهدیدهای دوگانه، رهبری هسته ای در امسال مانند سال 1954 بحرانی است.

انرژی هسته ای بزرگ ترین منبع انرژی بدون کربن در کشور با اختلاف زیادی نسبت به بقیه منابع انرژی بدون کربن است و نقش مهمی در مقابله با چالش آب و هوایی جهانی دارد. اما ما همچنین باید مراقب چشم انداز تسلیحات هسته ای و سوء استفاده از نیروی هسته ای باشیم.تهدید گسترش سلاح های هسته ای نباید ما را مجبور به کنار گذاشتن استفاده بهینه از انرژی هسته ای نماید. در واقع، رهبری هسته ای همیشه برای هدایت استفاده ایمن و مسئولانه از انرژی هسته ای غیرنظامی در سراسر جهان بسیار مهم بوده است.

به عنوان مثال، تعدادی از شرکت ها در حال توسعه فناوری های پیشرفته راکتورهای نسل جدید هستند که مزایای ایمنی و عدم اشاعه را ارائه می دهند. این طرح های پیشرفته دارای ایمنی "دور شدن" هستند، به این معنی که در صورت بروز حادثه به هیچگونه توان پشتیبان یا سیستم خنک کننده خارجی نیاز ندارند. و از آن جایی که بسیاری از طرح های رآکتور جدید به ندرت احتیاج به سوخت گیری مجدد دارند، خطر انحراف سوخت از نیروگاه های غنی سازی اورانیوم یا پلوتونیوم به برنامه ساخت بمب بسیار کاهش می یابد.

گفته می شود، راکتورهای هسته ای در حال شروع به جلب توجه علمی هستند که حداقل از زمان پایان جنگ سرد دیده نشده است. طرح های جدید با مایعات خنک کننده جایگزین غیر از آب، مانند راکتور نمک ذوب شده Transatomic Power یا طرح مایع بیسموت سربی ازHyperion Power، در حال توسعه است.باید در توسعه این راکتورها پیشگام بود تا بتوان در دهه آینده آنها را در داخل و خارج مستقر ساخت. از آن جا که تعداد فزاینده ای از کشورهای جهان به انرژی هسته ای به عنوان منبع برق بدون کربن روی می آورند، به نفع کشور است که آنها این کار را با فناوری ایمن و ساخت رآکتورهای جدیدِ ایمن انجام دهند.

هنگامی که به چالش آب و هوا می رسیم، رهبری در فناوری های هسته ای به همان اندازه مهم است. چند سال از توافق آب و هوایی پاریس می گذرد و جهان در حال حاضر از تعهدات جمعی خود برای کاهش انتشار کربن بسیار عقب مانده است. حتی اگر همه کشورها 100 درصد کاهش هایی را که در پاریس متعهد شده بودند، به دست آورند، جهان به هیچ وجه به هدف محدود کردن افزایش دما تا 2 درجه سانتیگراد نسبت سطوح قبل از صنعت نزدیک نمی شود، که بسیار کمتر از هدف 1.5 درجه ای است که دانشمندان می گویند باید به آن برسیم. برای مثال، ما باید صخره های مرجانی زمین را نجات دهیم. افزایش پیش بینی شده در استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و برنامه های سرمایه گذاری در فناوری های جذب کربن، اقدامات کارآمد، جنگلکاری و سایر مراحل، مهم است، اما ما را به آن جا نمی رساند.

به همین دلیل است که آژانس بین المللی انرژی به این نتیجه رسیده است که رسیدن به هدف 2 درجه سانتیگراد مستلزم دو برابر شدن سهم انرژی هسته ای در مصرف جهانی انرژی تا اواسط قرن است. چندی پیش، هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوا به نتیجه مشابهی رسید: در بیشتر سناریوهایی که با هدف 1.5 درجه سانتی گراد مطابقت داشته باشد، استفاده از انرژی هسته ای باید بیش از دو برابر شود.

در نهایت، ما نیازی به مدل های آماری نداریم تا بدانیم هسته ای باید روی میز باشد. عقل سلیم به ما می گوید که اگر با بحران وجودی رو به رو هستیم، هر فناوری قابل دسترس کربن - صفر باید به کار گرفته شود. پوسته پوسته شدن کوه مقابل ما به اندازه کافی دلهره آور است.راکتورهای ناوگان هسته ای ما اسب های کاری و بارکش بخش انرژی پاک هستند. آنها یک پنجم برق امریکا را تأمین می کنند. طی چند سال گذشته شش راکتور زود هنگام خاموش شده و 12 رآکتور دیگر نیز در هفت سال آینده بسته می شوند.

مشکل این است که قوانین حاکم بر بازارهای عمده فروشی برق اجازه نمی دهد مزایای منحصر به فرد انرژی هسته ای در قیمت عمده فروشی منعکس شود و این امر به طور مؤثر نیروگاه های هسته ای جدید و موجود را در موقعیت نامناسب قرار دهد. این قوانین ده ها سال پیش برای ارائه برخی از چیزهایی که ما می خواهیم (قیمت پایین و ظرفیت اضافی برای برآوردن تقاضای بالا) وضع شده است، اما نه برای چیزهای دیگری که ما می خواهیم (هوای پاک، انتشار کمتر کربن و قابلیت اطمینان شبکه).

نیروگاه های هسته ای نه تنها عاری از انتشار گازهای گلخانه ای و بدون کربن هستند، بلکه تا حد زیادی قابل اعتمادترین دارایی ما در ترکیب های متعدد شکل تولید برق هستند و 93 درصد مواقع کار می کنند - حتی در شرایط آب و هوایی شدید، زمانی که حتی برخی از نیروگاه های سوخت فسیلی ممکن است مجبور به تعطیلی یا محدود کردن عملیاتشان شوند. بر اساس قوانین فعلی، بازارهای برق مجاز به ارزیابی این ویژگی ها نیستند، هرچند که این ویژگی ها به وضوح دارای ارزش هستند.

برخی از احزاب و سیاستمداران و جمعیت ها در برخی از مناطق و استان ها اقداماتی را برای ایجاد "اعتبار بدون انتشار" انجام داده اند تا بازارها ارزش انرژی بدون کربن مانند انرژی های هسته ای و تجدیدپذیر را بهتر نشان دهند. اما راه حل های محلی جایگزین ناقصی برای اقدامات مرکزی و سراسری برای اصلاح این بازارها است.