اصول عملکرد موتور رلوکتانسی

اصول عملکرد موتور رلوکتانسی:
همان طور که گفتیم، استاتور از سیم پیچی تشکیل می شود که سیم پیچی اصلی نام دارد. اما یک سیم پیچی به تنهایی نمی تواند میدان مغناطیسی دوار یا گردان تولید کند.

بنابراین، برای تولید میدان مغناطیسی دوار، باید حداقل دو سیم پیچی جدا از هم با زاویه فاز مشخص داشته باشیم.

در نتیجه، استاتور از یک سیم پیچی اضافه دیگر نیز تشکیل می شود که سیم پیچی کمکی نام دارد و از یک خازن سری با آن نیز تشکیل شده است.

در نتیجه، یک اختلاف فاز بین جریان های دو سیم پیچ و شارهای متناظر با آن ها وجود خواهد داشت. این شارها به تولید میدان مغناطیسی گردان واکنش نشان می دهند.

سرعت این میدان سرعت سنکرون نام دارد که با تعداد قطب هایی که سیم پیچی استاتور به دور آن ها پیچیده شده است تعیین می شود.

روتور از میله های مسی یا آلومینیومی اتصال کوتاه شده تشکیل می شود و و مانند روتور قفس سنجابی یک موتور القایی عمل می کند.

اگر یک تکه آهن در میدان مغناطیسی قرار داده شود، در موقعیت حداقل رلوکتانس قرار خواهد گرفت و به صورت مغناطیسی قفل خواهد شد.

به طریق مشابه، در موتور رلوکتانسی، روتور خود را در محور میدان مغناطیسی گردان در موقعیت حداقل رلوکتانس قرار می دهد. اما به دلیل لختی روتور، توقف آن امکان پذیر نیست.

بنابراین، روتور، مانند موتور القایی قفس سنجابی، با سرعتی نزدیک سرعت سنکرون شروع به حرکت می کند.

وقتی سرعت روتور نزدیک سرعت سنکرون است، میدان مغناطیسی استاتور، روتور را به سنکرون بودن، یعنی موقعیت رلوکتانس کمینه می کشد و به صورت مغناطیسی آن را قفل می کند.

سپس روتور با سرعتی معادل به سرعت سنکرون به چرخش ادامه خواهد داد. گشتاور اعمالی به روتور، گشتاور رلوکتانسی نامیده می شود.

بنابراین، در نهایت موتور رلوکتانسی مانند یک موتور سنکرون عمل می کند. لختی و بار روتور باید کم باشد تا بتواند مانند یک موتور سنکرون کار کند.