از آن جا که ایروژل دارای خواص شیمیایی و فیزیکی متنوعی است، تعجبی ندارد که کاربردهای وسیعی نیز دارد. از دهه 1960، ایروژل به عنوان عایق در لباس فضانوردان ناسا مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا با وجود ظاهر ترد، بسیار قوی است و می تواند به راحتی در شرایط تِیکآف دوام بیاورد.
در اوایل قرن 21، ایروژل در نقش بسیار ویژه ای توسط ناسا برای جذب گرد و غبار فضایی به کار گرفته شد. ایروژل به همراه مأموریت "Stardust" مورد استفاده قرار می گیرد، که هدف آن بازگرداندن ذرات از فضا از فراتر از ماه برای اولین بار است. این گرد و غبار عمدتاً از دنباله دار "Wild 2" جمع آوری می شود. از ایروژل برای جذب این گرد و غبار دنباله دار استفاده می شود، زیرا می تواند ذرات کوچک را بدون تغییر فیزیکی در آنها به دام اندازد.
وقتی ذره به ایروژل برخورد می کند، با سرعتی تا 6 برابر سرعت گلوله تفنگ حرکت می کند، و این بدان معناست که اکثر مواد نمی توانند گرد و غبار را بدون گرم شدن و در نتیجه تغییر، جمع کنند. با وجود ایروژل، گرد و غبار خود را در مواد متخلخل دفن می کند و با از دست دادن شتاب به تدریج متوقف می شود.همچنین از آئروژل ها در ترکیب با گرافن در کاربردهای فتوولتائیک استفاده می شود.
ایروژل در حال تبدیل شدن به یک ماده ضروری در صنعت عایق سازی است و چندین سال است که در عایق کاری دیوارها و صفحات عایق مورد استفاده قرار می گیرد. اخیراً از گچ بر پایه ایروژل برای عایق سازی ساختمان های تاریخی در سوئیس استفاده شده است، که به اعتقاد سازندگان عایق دو برابر قوی تر از عایق عادی را ارائه می دهد.
استفاده از ایروژل در این روش بسیار کم مصرف و از نظر زیست محیطی مفید است، زیرا استفاده از سوخت های فسیلی را در گرمایش بسیار کاهش می دهد.بهبود شکنندگی ایروژل ها که اخیراً اعلام شده به این معنی است که ممکن است در آینده دنیای جدیدی از کاربردها از لباس تا عایق حرارتی باز شود.