انواع ترانسفورماتورهای جریان:
سه نوع اصلی CT وجود دارد: اولیه سیم پیچی شده (Wound)، چنبره ای یا پنجره ای (Toroidal) و تیغه ای (Bar).
ترانسفورماتور جریان Wound:
در این نوع ترانسفورماتورهای جریان، سیم پیچی اولیه به صورت سری با هادی حاملِ جریانِ اندازه گیری شده گذرنده از مدار متصل است. اندازه جریان ثانویه به نسبت دورهای ترانسفورماتور بستگی دارد.
ترانسفورماتور جریان Toroidal:
این نوع ترانسفورماتور سیم پیچی اولیه ندارد. در واقع، خطی که جریان شبکه از آن می گذرد از درون سوراخ یا قاب ترانسفورماتور عبور می کند. برخی از ترانسفورماتورهای جریان هسته بریده دارند و بدون اینکه نیازی به قطع مدار باشد، می توان هسته را باز کرده، سیم را از آن عبور داد و دوباره آن را بست.
ترانسفورماتور جریان Bar:
در این نوع ترانسفورماتور در واقع از کابل یا شین مدار اصلی به عنوان سیم پیچی اولیه استفاده می شود که معادل یک دور است. این ترانسفورماتورها از ولتاژ بالای سیستم ایزوله هستند و معمولاً در دستگاهی که جریان از آن می گذرد نصب می شود.
ترانس های جریان می توانند سطح جریان را از هزاران آمپر تا یک خروجی استاندارد 5 یا 1 آمپری در عملکرد عادی کاهش دهند.
بنابراین، تجهیزات ابزار دقیق و کوچک و ادوات کنترلی می توانند در کنار ترانس های جریان مورد استفاده قرار گیرند؛ زیرا ترانس ها از خطوط توان ولتاژ بالا ایزوله هستند.
ترانسفورماتورهای جریان کاربردهای اندازه گیری متنوعی دارند؛ مانند دستگاه های اندازه گیری ضریب توان، وات مترها، وات-ساعت مترها، رله های حفاظتی، یا سیم پیچ های قطع (Trip) در مدار مغناطیسی مدارشکن ها یا کلیدهای مینیاتوری.
عموماً ترانسفورماتورهای جریان و آمپرمترها با یکدیگر به عنوان یک زوج مکمل مورد استفاده قرار می گیرند. در این موارد، طراحی ترانسفورماتور جریان به گونه ای است که حداکثر جریان ثانویه آن متناظر با کل مقیاس آمپرمتر باشد.
در اغلب ترانسفورماتورهای جریان، یک نسبت دور معکوس تقریبی بین سیم پیچ های اولیه و ثانویه وجود دارد. به همین دلیل است که کالیبراسیون ترانسفورماتور جریان عموماً برای یک آمپرمتر مشخص انجام می شود.