لجستیک مدیریت جربان کالاها از محل موجودی به محل مصرف، برای برطرف کردن نیازهای مشتری است. اقلامی که در لجستیک مورد توجه قرار میگیرند می تواند اقلام فیزیکی مانند غذا، مواد اولیه، حیوانات، ابزارآلات و... باشد یا اقلامی غیر فیزیکی مانند اطلاعات و انرژی. لجستیک کالاهای فیزیکی نیازمند یک سیستم یکپارچه برای جریان اطلاعات، جریان مواد، تولید، بستهبندی، نگهداری موجودی، حملونقل، انبارداری و در نهایت حفظ امنیت است.
یکی از دلایلی که در بهینهسازی سیستمهای تولیدی به امر لجستیک روی آورده میشود، حداقل استفاده از منابع در امر واردات و صادرات اقلام است.
بد نیست بدانید که دیکشنری آکسفورد (لجستیک) را اینگونه تعریف کرده است: شاخهای از علم نظامی که مرتبط با خرید، نگهداری و حملونقل مواد، انسان و تجهیزات است. بعدها این تعریف در دیکشنری آکسفورد بروز رسانی شد و اینگونه تعریف شد: ساماندهی و پیاده کردن کردن فرآیندهای پیچیده همراه باجزئیات.
لجستیک بیشتر در شاخه مهندسی دیده میشود و تفکر آن بیشتر بر روی انسان-سیستم است تا نسبت به ماشین-سیستم. دیدگاه لجستیک در یک سیستم، به دو بخش لجستیک درونی و لجستیک بیرونی تقسیم میشود. به این ترتیب که لجستیک درونی از فعالیتهای اولیه لجستیک است و بر روی خرید و نظم بخشیدن به فعالیتهای داخلی قطعات و مواد بین تامینکننده و تولیدکننده میپردازد. لجستیک بیرونی نیز فرآیندهای مربوط به نگهداشت و انتقال محصول نهایی و جریان اطلاعات از لحظه تمام شدن تولید محصول نهایی تا رسیدن به دست مشتری است.
لجستیک خود انواع گوناگونی دارد مانند: لجستیک سبز، لجستیک معکوس، لجستیک تدارکات، لجستیک پس از فروش و.... که در این میان لجستیک سبز در سالهای اخیر بیشتر مورد توجه محققین بوده است و مقالات متنوعی در این مورد در مجلات معتبر چاپ شده است. لجستیک سبز، سعی در اندازهگیری و حداقل کردن تأثیرات زیست محیطی فعالیتهای لجستیکی دارد و میتواند یکی از جنبههایی باشد که نظام مدیریتی زیست محیطی ایزو 14001 را ارتقاء میبخشد.
به دلیل اهمیت موضوع لجستیک، در سال 1387 گرایش لجستیک از رشته مهندسی صنایع به مجامع آکادمیک ایران وارد شده است.