طولانی ترین راه آهن های دنیا

از زمان ورود قطار به عرصه حمل‌ونقل، میلیون‌ها کیلومتر خط آهن در سراسر دنیا کشیده شده که از طریق آنها میلیاردها مسافر و بار به هزاران گوشه دنیا منتقل شده است. تردیدی نیست که برخی از کشورها در ایجاد و مدیریت خط‌های راه آهن از کشورهای دیگر پیشی گرفته‌اند. نگاهی به لیست زیر نشان می‌دهد که کشورهای بزرگ و قدرتمند جهان، صاحب طولانی‌ترین خط‌های راه‌آهن دنیا نیز هستند. قاصدک 24 نام طولانی‌ترین خطوط ریلی دنیا را برای شما گرد آورده است.

خطوط راه‌آهن ایالات متحده آمریکا
جایگاه نخست در میان طولانی‌ترین خطوط ریلی جهان به ایالات متحده آمریکا اختصاص دارد. شبکه ریلی آمریکا با 250 هزار کیلومتر طول، 80 درصد از مسیر خود را به امر جابه‌جایی بار اختصاص داده است. این در حالیست که طول مسیر ریلی‌ای که به جابه‌جایی مسافر اختصاص دارد، 35 هزار کیلومتر می‌باشد. گفته می‌شود که شبکه ریلی باری آمریکا از 538 راه‌آهن جداگانه تشکیل شده که شامل 7 خط‌آهن کلاس 1، 21 خط‌آهن منطقه‌ای و 510 خط آهن محلی می‌شود. عموم این خطوط ریلی توسط شرکت‌های خصوصی مانند یونیون پاسیفیک ریل روود و شرکت BNSF اداره می‌شوند. اما شبکه ریلی‌ای که به جابه‌جایی مسافر در آمریکا مبادرت می‌کند، شرکت قطارهای آمتراک است که در بیش از 30 مسیر، 500 مقصد را در 46 ایالت آمریکا به یکدیگر متصل می‌کند. علاوه بر این طرحی هم برای ساخت یک خط‌آهن پر‌سرعت به طول 27 هزار کیلومتر در چهار مرحله تا سال 2030 در دست اجرا می‌باشد.

خطوط راه‌آهن چین
شبکه ریلی چین که طول مسیر آن بالغ بر 100 هزار کیلومتر است؛ به عنوان دومین خط ریلی بزرگ دنیا شناخته می‌شود. این خط وسیع که توسط شرکت دولتی China Railway اداره می‌شود؛ در سال 2013، 2 میلیارد مسافر و 3 میلیارد تن بار را جابه‌جا کرد؛ رقمی که این خط را از حیث جابه‌جایی مسافر و بار در رتبه دوم پس از هند قرار داد. همان گونه که می‌دانید حمل‌ونقل ریلی شکل اصلی حمل‌ونقل در چین است.

شبکه ریلی ملی چین از بیش از 90 هزار کیلومتر مسیر ریلی معمولی و نزدیک به 10 هزار خط ریلی پر‌سرعت تشکیل شده است. دولت چین تلاش دارد مجموع خطوط ریلی کشور را تا سال 2050 از مرز 270 هزار کیلومتر عبور دهد. این نکته را هم باید افزود که گسترش سریع شبکه ریلی پر‌سرعت چین در سال های اخیر، آن را به بزرگ‌ترین شبکه ریلی در جهان بدل کرده است.

خطوط راه آهن روسیه
شبکه سراسری راه‌آهن روسیه که در انحصار Russian Railways است، 85 هزار و 500 کیلومتر طول دارد. آخرین آمارها نشان می‌دهد که قطارهای این شبکه ریلی ملی در سال 2013 توانستند 1 میلیارد مسافر و 1.2 میلیارد تن بار را جابه‌جا کنند؛ سومین میزان بار جابه‌جا شده در جهان پس از آمریکا و چین. شبکه ریلی روسیه 12 خط اصلی دارد که بسیاری از آنها اتصالات مستقیمی به سیستم‌های ریلی ملی در آسیا و اروپا مانند فنلاند، فرانسه، آلمان، لهستان، چین، مغولستان و کره شمالی برقرار می‌کنند. خط ریلی ترنس سایبرین نیز که 9.289 کیلومتر طول دارد، طولانی‌ترین و یکی از پر‌تردد‌ترین خط‌های راه‌آهن در جهان به شمار می‌رود.

خطوط راه آهن هند

شبکه ملی ریلی هند چهارمین خط ریلی طولانی دنیاست که تحت مالکیت و اداره دولت این کشور بوده و خدمات خود را در یک مسیر ریلی به طول 65 هزار کیلومتر به مسافران ارائه می‌کند. بر طبق آخرین آمار این شبکه وسیع در سال 2013 نزدیک به 8 میلیارد مسافر و 1 میلیارد بار را جابه‌جا کرده که به ترتیب در جایگاه نخست و چهارم جهانی قرار می گیرد. شبکه ریلی هند به 17 منطقه مختلف تقسیم شده که روزانه بیش از 19 هزار قطار از جمله 12 هزار قطار مسافری و 7 هزار قطار باری را به نقاط مختلف این کشور ارسال می‌کند.

خطوط راه آهن کانادا 
خطوط ریلی کانادا به طول 48 هزار کیلومتر شبکه ریلی این کشور را به پنجمین خط ریلی طولانی دنیا بدل کرده است. خط ریلی ملی کانادا و خط ریلی کانادا-پاسیفیک دو اپراتور ریلی مهمی هستند که در کشور به جابه‌جایی بار می‌پردازند. در حالی که شرکت Via Rail در کانادا به ارائه سرویس ریلی مسافربری بین شهری می‌پردازد که از طریق خط آهنی به طول 12.500 کیلومتر انجام می‌شود. شرکت‌های Alogma Central و Ontario Northland نیز شرکت‌های کوچک‌تری هستند که دسترسی مسافران به مناطق روستایی معینی را در کشور امکان‌پذیر می‌کنند.

خطوط راه آهن آلمان 
شرکت دولتی نام آشنای دویچه‎بان که بر شبکه ریلی مهم آلمان به طول 41 هزار کیلومتر مسلط است، 80 درصد از مجموع ترافیک باری و 99 درصد از ترافیک مسافری در فواصل طولانی را به خود اختصاص داده است. به علاوه بیش از 150 شرکت ریلی خصوصی به غیر از دویچه‌بان در شبکه ریلی به فعالیت مشغول بوده و خدمات باری و مسافربری در منطقه را پوشش می‌دهد. برای نمونه می‌توان به شرکت S-Bahn اشاره کرد که به مناطق حومه‌ای اصلی کشور ارائه خدمت می‌کند، در حالی که شرکت اکسپرس کلن هامبورگ اپراتور اصلی جابه‌جایی مسافر در فواصل طولانیست که بعد از دویچه‌بان نام خود را در صنعت ریلی این کشور مطرح کرده است. گفته می‌شود که خط آهن آلمان تا نیمه سال 2013 میلادی بیش از 1300 کیلومتر خط ریلی پر‌سرعت و 400 کیلومتر دیگر نیز در دست ساخت داشته است.

خطوط راه آهن استرالیا
شبکه ریلی استرالیا با 40 هزار کیلومتر مربع طول در جایگاه هفتمین خط ریلی طولانی دنیا قرار گرفته است. بخش اعظم زیر ساخت‌های این شبکه ریلی تحت مدیریت دولت استرالیا یا دولت فدرال می‌باشند. با این حال اکثریت قطارهای این شبکه ریلی را شرکت‌های خصوصی اداره می‌کنند. شرکت‌های Aurizon، Genesee and Wyoming Australia, و Pacific National نیز از جمله شرکت‌های عمده به شمار می‌روند. با این وجود شبکه ریلی استرالیا هنوز خط پر‌سرعت ندارد و یک شبکه ریلی پر‌سرعت که بریسبان، سیدنی، کانبرا و ملبورن را به یکدیگر متصل می‌کند، قرار است با هزینه 114 میلیارد دلار ساخته شود. هر چند که مرحله نخست این شبکه ریلی پر‌سرعت به طول 1.748 کیلومتر تا قبل از سال 2035 آغاز نخواهد شد.

خطوط راه آهن آرژانتین 
شبکه ریلی فعلی آرژانتین که 36 هزار کیلومتر مربع طول دارد؛ در لیست هشتمین خط ریلی طولانی دنیا قرار گرفته است. نکته جالب این است که آرژانتین در پایان جنگ جهانی دوم 47 هزار کیلومتر مربع خط ریلی داشت که اغلب توسط شرکت‌های ریلی بریتانیایی و فرانسوی اداره می‌شدند. اما کاهش سود و افزایش ساخت و سازها در دهه‌های بعدی، طول این خط را به 36 هزار کیلومتر مربع و شکل امروزی آن تبدیل کرد. شرکت‌های ریلی که درگیر این پروژه بودند، با شکل‌گیری شرکت دولتی Ferrocarriles Argentinos به پروژه ملی شدن پیوستند.

خط آهن آرژانتین با اعطای امتیاز به شرکت‌های خصوصی مختلف طی سال های 92 تا 95 از مالکیت دولت در آمده و خصوصی شد. شهرهایی چون بوئنوس آیرس، رزیستنسیا و مندوزا خدمات مسافربری به حومه و نیز در فاصله‌های طولانی در کشور ارائه می‌دهند.

خطوط راه آهن فرانسه
شبکه ریلی فرانسه با 29 هزار کیلومتر طول دومین خط ریلی طولانی در اروپا و نهمین در دنیا به شمار می‌رود. این شبکه ریلی عمدتا بر جابه‌جایی مسافر متمرکز بوده و بیش از 50 درصد از خط های آن نیز در حال حاضر به شبکه برق متصل شده‌اند. شرکت SNCF نیز اپراتور ریلی اصلی در فرانسه است. در حال حاضر سرویس‌های مسافربری پر‌سرعت کشور که در فواصل طولانی حرکت می‌کنند با عنوان train a Grande Vitesse و سرویس‌های مسافربری استاندارد در فاصله‌های طولانی با نام Intercites شناخته می‌شوند.

در ضمن خدمات ریلی که به جابه‌جایی مسافر در در فاصله‌های کوتاه و متوسط می‌پردازند هم با نام transport Express Regional شناخته شده هستند. گفتنی است که شبکه ریلی فرانسه کشورهای ایتالیا، بلژیک و بریتانیا را به یکدیگر متصل می‌کند.

در حقیقت فرانسه یکی از نخستین کشورهایی بود که تکنولوژی ریلی پرسرعت را در کشور خود پیاده کرد. این شرکت SNCF بود که در سال 1981 خط ریلی train a Grande Vitesse را وارد شبکه ریلی کشور کرد. خطوط ریلی فعلی کشور نیز از طول 1.550 کیلومتر گذشته است.

خطوط راه آهن برزیل
نخستین خط آهن برزیل در سال 1984 فعالیت خود را آغاز کرد. شبکه ریلی برزیل در واقع در سال 1954 میلادی ملی شده و سپس به سرویس‌های متعددی تقسیم شد که اپراتورهای خصوصی و غیر خصوصی در سال 2007 اداره آن را بر عهده گرفتند. این شبکه ریلی که 28 هزار کیلومتر مربع طول دارد، بیشتر بر حمل‌و‌نقل بار متمرکز است. خدمات ریلی مسافربری کشور هم اغلب بر نواحی شهری و حومه ای تمرکز دارد. این را هم باید بدانید که هشت شهر برزیل سیستم مترو دارند که شهر سائوپائولو بزرگ‌ترین این شهرها به شمار می‌رود.

در سال 2012 دولت برزیل ساخت خط‌های ریلی جدید به طول 10 هزار کیلومتر را برای سرویس‌های ریلی مسافربری پر سرعت و باری آغاز کرد؛ پروژه ای که تا سال 2024 ادامه پیدا خواهد کرد. در حال حاضر یک خط ریلی پر‌سرعت به طول 511 کیلومتر، سائوپائولو و ریودوژانیرو را به یکدیگر متصل می‌کند.