تعریف امپدانس

تعریف امپدانس:
عنصر خازن، هنگامی که در مداری با جریان متناوب قرار گیرد، از خود مقاومتی واکنشی موسوم به «راکتانس» (Reactance) نشان می دهد.

این امر برای عنصر پسیو سلف نیز صادق است. پس به طور خلاصه برای مداری با 3 عنصر پسیو خازن (Capacitor)، سلف (Icanductor) و مقاومت (Resistor) در جریان متناوب، با سه مقاومت متفاوت، به نام های راکتانس خازنی (XC)، راکتانس سلفی (XL) و مقاومت عادی (R) روبه رو هستیم.

دقت شود که در جریان ثابت (DC) مقاومت واکنشی (راکتانس) عناصر خازن و سلف صفر بوده و مقاومت مدار تنها ناشی از عنصر مقاومت (R) است.

البته برای خازن بهتر است که بگوییم راکتانس در جریان ثابت بی نهایت است، به همین دلیل هنگامی که خازن در جریان ثابت پر می شود، دیگر جریان را از خود عبور نمی دهد.

اما معمولاً در جریان های ثابت راکتانس را تعریف نمی کنند.

واژه «امپدانس» (Impedance) به مقاومتی که یک عنصر یا مدار به هنگام عبور جریان متناوب از خود نشان می دهد، اشاره دارد.

در واقع امپدانس واژه ای کلی تر از مقاومت بوده و در یک مدار به مجموع راکتانس خازنی و سلفی و مقاومت R، امپدانس گفته می شود.

بدیهی است که واحد سنجش امپدانس، «اُهم» (Ohm) با نماد Ω است. محاسبه امپدانس، کار دشواری نبوده و تنها از یک رابطه ساده به دست می آید.

همان طور که در مقدمه متن اشاره کردیم، امپدانس که آن را با نماد Z نشان می دهند، مقاومت مدار در برابر شارش یا عبور الکترون ها (جریان الکتریکی) است.

دو عامل مختلف باعث کند شدن جریان در مدار شده که هر دوی این عوامل (مقاومت) در مقدار امپدانس موثر هستند.

اولین عامل مقاومت عادی (R) عناصر است و مربوط به ساختار ماده می شود.

عامل دوم راکتانس (X) بوده که ناشی از وجود میدان های الکتریکی و مغناطیسی در خازن و سلف به هنگام عبور جریان الکتریکی متناوب (AC) است.

قابل از اینکه به رابطه اصلی برای محاسبه امپدانس بپردازیم، بهتر است که مروری بر مقاومت عادی (R) و مقاومت واکنشی (راکتانس -X) داشته باشیم.