تعریف تشکیل کرونا در برق قدرت

تشکیل کرونا:
به دلیل وجود پرتوهای کیهانی، پرتوهای فرابنفش و رادیواکتیویته، همواره مقداری یونیزاسیون در هوا وجود دارد.

بنابراین، در شرایط عادی، هوای اطراف هادی ها تعدادی ذرات یونیزه شده (یعنی الکترون های آزاد و یون های ve+) و مولکول های خنثی دارد.

وقتی یک اختلاف پتانسیل بین هادی ها اعمال شود، گرادیان پتانسیل در هوا تشکیل می شود که مقدار ماکزیمم آن در سطوح هادی است.

تحت تأثیرات گرادیان پتانسیل، الکترون های آزاد موجود سرعت بیشتری به دست می آورند. هرچه ولتاژ اعمالی بیشتر شود، گرادیان پتانسیل بزرگ تر شده و سرعت الکترون های آزاد نیز بیشتر می شود.

هنگامی که گرادیان پتانسیل سطح هادی به حدود 30 کیلوولت بر سانتی متر (حداکثر مقدار) برسد، سرعت الکترون های آزاد برای برخورد با مولکول های خنثی، و نیرو برای جدا کردن یک یا چند الکترون از آن به اندازه کافی خواهد بود.

این فرایند، یک یون دیگر و یک یا چند الکترون آزاد را تولید خواهد کرد که به نوبه خود شتاب می گیرند تا به مولکول های خنثای دیگر برخورد و یون های دیگری تولید کنند.

در نتیجه، روند یونیزاسیون تجمعی خواهد بود. نتیجه این یونیزاسیون تشکیل کرونا یا جرقه بین هادی ها است.

تفاوت کرونا و اثر پوستی:
تفاوت اثر کرونا و اثر پوستی به صورت زیر است:

اثر/تخلیه کرونا:
همان طور که گفتیم، کرونا یک اثر هاله بنفش، همراه با صدای وز وز و تولید گاز اوزون، تلف توان و تداخل رادیویی در سیستم قدرت است.

اثر پوستی:
اثر پوستی یک رفتار از جریان متناوب برای شارش در سطح (یا لایه خارجی) یک هادی به جای هسته سیم در خطوط انتقال است.

در این حالت، چگالی جریان در نزدیکی سطح سیم یا هادی بزرگ تر است و در عمق های بزرگ تر هادی که منجر به افزایش مقاومت هادی می شود کاهش می یابد.

بنابراین، تلفات توان کلی در سیستم قدرت (به طور کلی خطوط انتقال) افزایش پیدا می کند.

شکل زیر تفاوت کرونا و اثر پوستی را نشان می دهد.