ترکیبات Cl دار مختلفی برای ضد عفونی آب استخر ها استفاده می شود که شامل گاز کلر، سدیم هیپوکلریت، کلسیم هیپوکلریت، لیتیوم هیپوکلریت و ایزوسیانورات کلرینه می باشد. هنگامی که هر کدام از این ترکیبات وارد آب می شوند هیپوکلرو اسید آزاد می شود که عامل فعال تصفیه آب و ضدعفونی آن است. کلر استخر به صورت قرص، گرانول و یا پودری هستند. بسته به نوع (پودری، قرص و…) نحوه کلرزنی نیز متفاوت خواهد بود. شکل پودری را باید به صورت دستی به کل دستی به آب اضافه کرد که کار تقریبا وقت گیری است.
معمولا استفاده از قرص راحتتر است و راههای مختلفی را می توان برای آن بکار برد. استفاده از یک سبد شناور که قرص ها در درون آن قرار گرفته و با آب در تماس هستند را می توان استفاده کرد که البته زیاد توصیه نمی شود. روش بهتر گذاشتن قرص ها در یک سبد در ورودی آب استخر است. استفاده از کلرزن های اتوماتیک سریعترین و بهترین روش ممکن هستند که البته هزینه بالاتری نسبت به روش های دیگر دارد.
چرا استخر ها گاهی بوی کلر می دهند؟
طبیعتا استخرهای سالم و استاندارد نباید بوی مواد شیمیایی و Cl بدهند. معمولا استخرها با این مشکل مواجه هستند اما اگر مقدار مواد مصرفی کنترل شود این اتفاق نمی افتد. بوی به وجود آمده از ضد عفونی در استخر ها ناشی از خود chlorine به تنهایی نمی باشد بلکه ناشی از ترکیبات کلرو آمینی می باشد.زمانی که chlorine با ترکیبات آمینی که از طریق بزاق دهان و عرق در آب رها شده اند ترکیب می شوند کلروآمین ها به وجود می آیند. شوک کلر یا سوپر کلر زنی تنها روشی است که پیوند بین این دو ماده را از بین می برد.
حد مجاز مقدار کلر استخر ها چقدر است؟
بر اساس مواردی که به آنها اشاره شد، فاکتورهایی مانند pH، خواص آب موجود، وجود یا عدم وجود پایدارکننده ها و … بر روی مقدار کلر استخر مورد استفاده تأثیر می گذارد. از این رو مقدار دقیقی که به آب اضافه می شود را باید پس از بررسی نتایج آزمایش آب و در مشاوره با متخصص محاسبه کرد.
افزودن این مواد ضد عفونی کننده باعث به وجود آمدن کلر آزاد در آب می شوند که در دوزهای بالا بسیار خطرناک است. مقدار مجاز کلر در استخر بین 1 تا 3 ppm اعلام شده است و باید به صورت هفتگی با استفاده از کیت های مخصوص اندازه گیری شود. بر اساس گزارش آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده آمریکا (EPA) عوارضی که این ماده برای بدن در دوزهای مختلف آن دارد به شرح زیر است: