هر ساله انسان حدود 400 میلیون تن زباله های پلاستیکی خود را به محیط زیست وارد می نماید. صد ها سال طول می کشد تا به طور کامل این مواد از بین بروند. هر دو ذرات نانو و میکرو پلاستیک ها از بقایای تبدیل پلاستیک های بزرگ تر به کوچک تر تشکیل می شوند.میکروپلاستیک ها به طور کلی به دو دسته ی اولیه و ثانویه تقسیم بندی می شوند.
اولیه
نوع اولیه ی این مواد را می توان در محصولاتی مانند لوازم مراقبت شخصی، گلوله های پلاستیکی مورد استفاده در صنعت، الیاف پلاستیکی مورد استفاده در لباس ها (مانند نایلون) مشاهده نمود. دسته ی اولیه ی این مواد به طور مستقیم از طریق راه های گوناگونی وارد محیط زیست می شود. به عنوان مثال میکروپلاستیک های موجود در محصولات مراقبت شخصی در اثر شست و شو و از طریق کانال های آب و فاضلاب وارد محیط زیست می گردد.
همچنین با ایجاد خراش و یا سایش در هنگام شست و شو ی لباس هایی با الیاف مصنوعی شاهد آزاد سازی میکروپلاستیک ها خواهیم بود. همچنین این ترکیبات قطعات کوچکی در پلاستیک های پلی اتیلنی می باشند که به عنوان اکسفولیانت در مواد آرایشی و بهداشتی، خمیردندان ها، الیاف مصنوعی و رزین ها نیز موجود می باشند.
ثانویه
نوع ثانویه ی این مواد از تجزیه ی پلاستیک های بزرگ تر به کوچک تر به وجود می آیند. این رویداد معمولا زمانی رخ می دهد که پلاستیک های بزرگ تر تحت شرایطی مانند هوا، اشعه ی ماوابنفش خورشید، سایش باد و… قرار بگیرندبه طور کلی از جمله عمده ترین منابع تولیدی این مواد می توان به موارد زیر اشاره نمود: