میکروپلاستیک ها قطعات کوچک پلاستیک با کمتر از 5 میلی متر طول می باشند که وجود آن ها در اقیانوس ها می تواند برای زندگی آبزیان مضر واقع شود.پلاستیک ها شایع ترین نوع زباله در اقیانوس ها و دریاچه ها به حساب می آیند. بقایای این مواد می تواند در هر سایز و یا شکلی موجود باشد اما به ذرات با سایزی کمتر از 5 میلی متر (به اندازه ی دانه ی کنجد) میکروپلاستیک می گویند.
در واقع این مواد می توانند سایزی در حدود 5 میلی متر تا 1 میکرومتر داشته باشند. ذرات کوچک تر از میکرومتر تا 100 نانومتر را زیر مجموعه ی این مواد می نامند و با نام نانوپلاستیک ها شناخته می شوند. مطالعات نشان می دهد که اکثر اجزای ذرات پلاستیکی دارای اندازه های مختلف در محدوده میکرومتر هستند.ترکیبات فوق از فیلتراسیون های آب به راحتی عبور می کنند و وارد محیط زیست می شوند در نتیجه تهدید بالقوه ای برای زندگی آبزیان به شمار می روند.
در سال های اخیر تحقیقات وسیعی برای جداسازی و حذف اثرات مخرب این مواد انجام پذیرفته است و راه هایی از جمله رسوب دهی شن ها و آب های سطحی حاوی میکروپلاستیک برای جداسازی این مواد توسعه و مورد آزمایش قرار گرفته است. امید است تحقیقات آزمایشگاهی انجام گرفته بتواند گام های موثری در حذف اثرات میکروپلاستیک ها بر محیط زیست و سلامتی جانداران داشته باشد.
خواص
میکروپلاستیک ها شامل اتم های هیدروژن و کربن در زنجیره های پلیمری هستند. ترکیباتی دیگر از قبیل فتالات ها و پلی برومو دی فنیل اتر PBDEs و تترا فرومو بیس فنل آ (TBBPA) معمولا در پلاستیک ها حضور دارند و جز مواد اصلی ساخت پلاستیک ها به شمار می روند. بسیاری از این مواد شیمیایی به مرور زمان از پلاستیک خارج و وارد محیط زیست می گردند. همین امر موجب گشته است تا این مواد و ممانعت از ورود آن ها به طبیعت پیش از پیش مورد توجه قرار بگیرد
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
