گستردگی ترکیبات موجود، از پارافین های ابتدایی گرفته تا آروماتیک ها، باعث می شوند که این برش ترکیب خواص متفاوتی پیدا کند. فراریت، قدرت حل کنندگی بالا، خلوص و بوی مشخص نیز دیگر خواصی هستند که باعث می شوند از آن در کاربری های خاص استفاده شود. در جنگ برای آتش افروزی استفاده می شد و کاربری آن به عنوان منبع نور به 1200 سال قبل از تاریخ میلادی بر می گردد.
عمده کاربرد نفتا استفاده برای تولید بنزین و یا تولید ترکیبات آروماتیک است، اما کاربردهای دیگری نیز مانند استفاده به عنوان سوخت اتومبیل، سوخت موتور، حلال و سوخت جت دارد. در فرآیندی دیگر نفتا طی عملیات کراکینگ بخار به ترکیباتی مانند اتیلن، پروپیلن و بنزن تبدیل می شود.حلال های نفتا می توانند در 3 دسته با محدوده جوش های مختلف قرار بگیرند: 30-150(اسپریت های جوششی)، 150-210 (وایت اسپریت ها) و 160-325 (کسر نفتی دارای جوش بالا).
تبدیل نفتا به بنزین با ریفرمینگ کاتالیستی
ریفرمینگ کاتالیسیتی نفتا یکی از عملیات های اساسی در پالایش نفت و صنایع پتروشیمیایی است که به صورت گسترده برای تبدیل هیدروکربن های اکتان پایین به بنزین اکتان بالا بدون تغییر در محدوده جوش استفاده می شود. نفتا به صورت معمول 15 تا 30 درصد وزنی از نفت خام را تشکیل می دهد و در محدوده بین 30 تا 200 درجه سانتی گراد می جوشد.
به علاوه محصولات تولید شده در طی فرآیند ریفرمینگ کاتالیستی مانند بنزن، تولوئن و زایلن ها (BTX) ترکیبات بسیار مهم پتروشیمیایی هستند. هیدروژن نیز به عنوان محصول جانبی در طی این فرآیند تولید می شود که یکی از مواد مهم در بسیاری از فرآیندها می باشد.
نفتا ترکیب پیچیده ای از هیدروکربن های مختلف است و واکنش های مختلفی بین این ترکیبات اتفاق می افتند که شامل دی هیدروژناسیون و دی هیدروایزومراسیون نفتن ها به آروماتیک ها، دی هیدروژناسیون پارافین ها به اولفین ها، دی هیدروسیکلاسیون پارافین ها و اولفین ها به آروماتیک ها، ایزومریزاسیون و هیدروایزومریزاسیون به ایزوپارافین ها، ایزومریزاسیون آلکیل سیکلوپنتان ها و هیدروکراکینگ پارافین ها و نفتن ها به هیدروکربن های سبک تر می شوند.
مراحل ریفرمینگ کاتالیستی