کواگولانت به معنای انعقاد دهنده است درحالی که فلوکولانت لخته کننده است. فرآیند انعقاد یک فرآیند شیمیایی است که در آن با ناهمنام کردن بارها، و جذب بارهای ناهمنام به یکدیگر صورت می گیرد. در حالی که لخته سازی یک فرآیند فیزیکی است و شامل خنثی سازی بار نیست. فرآیند انعقاد-لخته سازی می تواند به عنوان یک مرحله مقدماتی یا واسطه ای بین سایر فرآیندهای تصفیه آب یا فاضلاب مانند فیلتراسیون و رسوب استفاده شود.
کاربرد کواگوالانت ها
در تصفیه آب، از کواگولانت ها برای حذف طیف گسترده ای از مواد خطرناک شامل مواد آلی و عوامل بیماری زا، مواد معدنی و سمی، مانند آرسنیک، فسفر شیمیایی و فلوراید از آب استفاده می شود.از دیگر کاربردهای آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در بحث استفاده از این مواد منعقد کننده و لخته ساز در تصفیه آب و پساب باید اشاره کرد که تأثیر فرایند لخته سازی بر اساس کاهش کدورت، TSS، COD ورنگ بررسی می شود و طبق تحقیقات در شرایط بهینه این پارامترها تا 90% کاهش پیدا می کنند. میزان استفاده بسیار بالا از پلیمرها به عنوان لخته ساز به علت راحتی استفاده از آنها و عدم نیاز به تنظیم مداوم pH است. از طرفی مقادیر بسیار کمی از آنها تأثیر بسیار زیادی در حوزه مصرفی مثل تصفیه پساب دارد.
پلی اکریل آمید به علت اقتصادی بودن و کابری آسان مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. این قابلیت نیز وجود دارد که این ماده را به عنوان لخته ساز در وزن های مختلف و چگالی بار های متفاوت و در سه نوع آنیونی، غیر یونی وکاتیونی سنتز کرد. با توجه به نیاز مشتری نوع بار سطحی و میزان وزن مولکولی قابل تغییر است. در شکل زیر نحوه عملکرد این ماده در تصفیه پساب و پل زنی بین ذرات مشاهده می شود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
