کواگولانت ها انواع مختلفی شامل آلوم، سولفات آهن و پلی الکترولیت های کاتیونی می شود. همه این مواد با کم کردن پتانسیل زتا سیستم کلوئیدی، منجر به برخورد بیشتر ذرات کلوئیدی به یکدیگر شده و در ادامه با هم زدن آهسته آن ها با یکدیگر، منعقد می کنند.
از نمک های آلومینیوم قلیایی و اسیدی برای پاک و شفاف کردن آب استفاده می شود. نمک های آهن سه ظرفیتی بسیار کاربردی تر هستند اما از دوظرفیتی آن نیز جهت حذف فسفر از آب استفاده می شود. به طور کلی منعقد کننده ها به دو دسته تقسیم می شوند:
کواگولانت های آلی
این منعقد کننده ها به منظور جداسازی مواد جامد موجود در آب و تولید لجن مورد استفاده قرار می گیرند. دو نوع ماده شیمیایی تصفیه آب آلی وجود دارد. اولین مورد پلی آمین هایی مانند پلی دی آلیل دی متیل آمونیوم کلراید، یا (polyDADMAC) که بیشترین استفاده را دارند. این مواد بیشترین تأثیر در تصفیه فاضلاب و آب خام بسیار کدر را دارند و با خنثی کردن بار ذرات کار می کنند.
نوع دوم مواد شیمیایی آلی فاضلاب، ملامین فرمالدهید و تانن است که به منظور منعقد سازی مواد کلوئیدی موجود در آب مورد استفاده قرار می گیرند. این مواد به ویژه در از بین بردن لجن بسیار مناسب هستند. چرا که می توانند مواد آلی مانند روغن و چربی را به خود جذب کنند.برتری منعقد کننده پلیمری در مقایسه با سایر منعقد کننده ها مانند آلوم در این است که منعقد کننده های پلیمری دارای جرم مولکولی بسیار بالایی هستند که می تواند به راحتی موجب ته نشینی شود.
ساختار منعقد کننده های پلیمری
رایج ترین گروه های آنیونی مواد منعقد کننده در ساختار پلی الکترولیت های آنیونی گروه کربوکسیلات (-COO-)، گروه فسفنات (-PO3H-, -PO32-) و گروه سولفونات (-SO3-) می باشد. در پلی الکترولیت های کاتیونی رایج ترین گروه عاملی آمین های نوع اول و دو م و چهارم (-NH3+, =NH2+ & ≡N+) می باشند.نوع آنیون موجود در ساختار منعقد کننده های پلیمری و نحوه تکرار آن در ساختار پلیمر نشان دهنده خواص پلی الکترولیتی نظیر حلالیت در آب و سایر محلول های قطبی و با پیوند هیدروژنی (مثل الکل)، هدایت الکتریکی و ویسکوزیته محلول می باشد.
بر خلاف پلی الکترولیت های غیر یونی این خصوصیات به شدت به میزان pH و غلظت نمک بستگی دارد. تمامی پلی الکترولیت های طبیعی یا سنتزی می توانند در مقیاس زیادی تولید شوند. پلی الکترولیت های طبیعی مانند پکتین، آلژینات و پلی پپتایدها هستند. نمونه هایی از پلی الکترولیت های سنتزی نیز پلی آلیل آمین ها و نمک هایشان می باشد.از جمله مهم ترین پلی الکترولیت های مورد استفاده در تصفیه آب می توان به پلی اکریل آمید اشاره کرد که در ادامه به آن بیشتر خواهیم پرداخت:
پلی اکریل آمید
واژه پلی اکریل آمید به هر پلیمری اطلاق می شود که یکی از مونومرهای آن اکریل آمید باشد. اگر بخواهیم با دقت بیشتری راجع به این ماده بررسی کنیم نامگذاری ایوپاک آن، (poly (prop-2-enamide می باشد که یک پلیمر قابل حل در آب است و از پلیمریزاسیون مونومرهای اکریل آمید و N, N′-methylenebis) acrylamide) به دست آمده است.
بسته بندی منعقد کننده ها
پلی اکریل آمید ها پلیمرهایی متورم شونده هستند که تنها نوع تجاری آن، (poly (2-propenamide می باشد که به آن پلی اکریل آمید گفته می شود. این نوع از پلیمرها بسته به نوع کاربریشان می توانند به صورت خطی یا اتصال عرضی ساخته شوند. PAM ویسکوزیته آب را افزایش داده و سبب لخته شدن ذرات موجود در آن می شود. پلیمرهای اتصال عرضی می توانند مقدار خیلی زیادی آب را به علت وجود گروه های آمیدی که با آب تشکیل پیوند هیدروژنی می دهند را جذب کنند که این نوع از pam ژل نامیده می شود.
وزن مولکولی پلی اکریل آمید های تجاری از 105 تا بیشتر از 107 می باشد.پلی اکریل آمید با مونومرهای اکریل آمید به تنهایی غیر یونی است. برای حصول پلی اکریل آمید آنیونی نیاز است تا مونومرهای acrylate یا 2- (acrylamido-2-methylpropane sulfonate (AMPS نیز با درصدهای متفاوت در ساختار پلی اکریل آمید موجود باشند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
