مراحل تصفیه پساب

استفاده از هر کدام از این روش ها به عوامل متفاوتی بستگی دارد که مهم ترین آن آلاینده های موجود در پساب و سطح مطلوب کاهش این الاینده ها می باشد.یکی از دلایل تصفیه پساب بازیابی مواد مهم و ارزشمند موجود در آن می باشد: مانند فلزات سنگین و مواد خام اما دلیل مهم تری که برای این کار وجود دارد آب است. استفاده مجدد از آب می تواند به خودی خود به کاهش آلایندگی کمک کند.

تصفیه آب و پساب نیازمند تلفیق روش ها است و یک روش به تنهایی پاسخ گوی حذف کامل آلاینده ها نمی باشد. به طور کلی تصفیه شامل 3 مرحله به کار گیری روش های مختلف است که هر کدام وظیفه خاصی را بر عهده دارند.روش های اولیه استاندارد کیفیت پساب را برای رساندن آن به مرحله بعدی تثبیت می کنند. این مرحله شامل: تنظیم pH، حذف ذرات کلوییدی و در بعضی از موارد کاهش اکسیژن مورد نیاز شیمیایی از پساب است.

مرحله بعدی یا ثانویه شامل روش های فیزیکی - شیمیایی و بیولوژیکی است که ممکن است به صورت مجزا یا ترکیبی انجام شوند. برای مثال انعقاد، اکسیداسیون، جداسازی با غشا، کاویتاسیون و تصفیه بیولوژیکی که مهم ترین بخش در تصفیه پساب است.

این روش ها ممکن است میزان الاینده ها را تا حد مطلوب پایین آورند. بسته به نوع و میزان الاینده های موجود در پساب فرایند تبادل یونی، جذب و سایر فرآیند ها نیز ممکن است به حذف الاینده ها کمک کنند.مرحله سوم برای حذف مقادیر بسیار کم و کوچکی از الاینده ها که ممکن است در پساب تصفیه شده باقی مانده باشند به کار گرفته می شود. در این مرحله تنهاا ز روش های فیریکی - شیمیایی استفاده می شود: نظیر تبادل یون ها، جذب و غشاها. این مرحله برای هدف استفاده مجدد از آب ضروری است.

در نتیجه برای پیدا کردن بهترین روش تصفیه فاضلاب صنعتی ماهیت الاینده ها، غلظتشان در پساب، نسبت اکسیژن شیمیایی مورد نیاز و اکسیزن بیولوژیکی مورد نیاز باید مشخص باشد.اگرچه بیشتر مواقع استراتژی انتخاب می تواند متاثر از تغییر در نوع تولید صنعتی یا تغییر در رویه تولید نیز باشد، مانند: استفاده از کاتالیست ها و حلال ها یا مواد اولیه متفاوت.