تقطیر غشایی: این روش شبیه به تقطیر مرسوم است با این تفاوت که خوراک و محصول از طریق یک غشا آب گریز متخلخل از یک دیگر جدا می شوند که این عملیات در دماها و درصد ترکیب های مختلفی از خوراک انجام می شود. این روش در بازیابی اسید هیدروکلریک از محلول آبی حاوی سولفوریک اسید و سایر یون ها نظیر کروم، نیکل، کبالت و روی انجام گرفته است.
تراوش تیخیری: این روش یک روش با صرفه جویی انرژی بالا و ترکیبی از غشا و تبخیر می باشد و برای حذف مواد آلی از یک جریان آبی به کار گرفته می شود.
سیستم جداسازی ELM: این روش پتانسیل استفاده بالایی در تصفیه پساب دارد. مواد الاینده ای که از این طریق می توانند از پساب بازیابی یا حذف شوند شامل: اسید های آلی، فنول ها و آمین ها می شوند. هم چنین یون های فلزی مانند سرب، مس، کادمیوم و جیوه نیز با این روش قابل حذف است.
تماس دهنده های غشایی: این نوع از جداسازی برای استخراج حلال ها کاربرد دارد به طوری که غشا نقش یک سد را بین خوراک و محلول حامل بازی می کند.
بایو راکتور های غشایی: این روش یک روش فیزیکی بیولوژیکی محسوب می شود و ترکیبی از روش غشایی و بیو راکتور ها می باشد.این روش شامل دو نوع فراین نام آشنای فیلتراسیون غشایی و لجن فعال می باشد. این روش برای تصفیه پساب شهری و صنعتی به کار گرفته می شود و در حال حاضر در بیش از 1000 سایت در آسیا، اروپا و امریکا فعالیت می کند. قابل اعتماد بودن و تکنولوژی به روز این روش از ویژگی های آن می باشد.