تسهیم کننده طول موج (WDM) در مخابرات:
در مخابرات جهت بهره وری بیشتر از ظرفیت کانا ل یا محیط انتقال، نظیر هوا، کابل یا فیبرهای نوری از تکنیکی به اسم تسهیم سازی با تقسیم فرکانس (Frequency Division Multiplexing: FDM) یا طول موج (Wavelength Division Multiplexing: WDM) استفاده می کنند.
در واقع تمام پهنای باند کانال مخابراتی را به زیرباند هایی فرکانسی یا طول موجی تقسیم می کنند. این زیرباند ها هیچگونه تداخلی با یکدیگر نداشته و هر کدام سیگنال جداگانه ای را به مقصد منتقل می کنند.
با این عمل، محیط انتقال با تمام ظرفیتش می تواند بین چندین منبع به اشتراک گذاشته شود.
به شکل زیر که در آن یک کانال انتقال فیبر نوری بین چندین منبع و گیرنده نوری به اشتراک گذاشته شده است، دقت کنید.
شکل (14): شماتیکی از دستگاه WDM که از آن برای تسهیم کردن طول موج های1490nmو1550nm
در شبکه های PON استفاده می شود.
جدا از کاربرد فوق، با استفاده از روش های FWM یا DWM می توان یک اطلاعات سری (بیت های سری) را به صورت موازی (چنیدن بیت هم زمان) ارسال کرد که در نتیحه نرخ انتقال داده افزایش پیدا می کند.
انتقال کانال های تلویزیونی به صورت هم زمان از طریق یک کابل یا هوا، انتقال چندین تماس تلفنی از طریق یک کابل و … مثال هایی از تکنیک FWM هستند.
ماژول SFP:
شکل (15): Small form factor pluggable transceiver
SFP که نمونه ای از آن را در شکل فوق مشاهده می کنید، کوتاه شده عبارت Small form-factor pluggable transceiver است. در واقع بخش فرستنده (دیود لیزر) و گیرنده نوری شبکه های نوری درون SFP است.
جدا از دستگاه های OLT که ماژول های مختلفی از SFP را پشتیبانی می کنند، برخی از سوییچ (Switch) و مسیریاب ها (Router) نیز چندین پورت برای نصب ماژول SFP دارند.
البته سوییچ و روتر هایی نیز وجود دارند که تماماً از فیبرهای نوری پشتیبانی کنند.
شکل (16): نمایی از یک SFP که به صورت On-Board روی مدار الکترونیکی قرار گرفته است.