FTTX چیست؟
امروزه استفاده از پتانسیل های فیبر نوری جهت انتقال اطلاعات با سرعت و حجم بالا جزء جداناپذیری از صنعت مخابرات است.
تضعیف کم، پهنای باند بالا، قیمت مناسب، هزینه نگه داری پایین و … از مهم ترین ویژگی هایی هستند که مخابرات مبتنی بر فیبر نوری را نسبت به همتای الکتریکی خود، یعنی سیم های مسی در مقام بالا تری قرار می دهد.
شکل زیر مقایسه ای میان سیستم های مخابراتی را نشان می دهد. همان طور که مشخص است، مخابرات فیبر نوری مسافت و ظرفیت بیشتری را نسبت به دیگر سیستم ها پوشش می دهد.
با پیشرفت و گسترش اینترنت و در نتیجه تولید داده های حجیم، نیاز به انتقال این داده ها با سرعت بالا در دهه اخیر بیشتر از هر زمان دیگری احساس می شود.
به عبارت دیگر، خطوط ارتباطی قدیمی مبتنی بر زوج سیم های مسی و بی سیم (Wireless)، توانایی فراهم کردن پهنای باند شبکه های مخابراتی جدید را ندارند.
همان طور که پیش تر اشاره کردیم، در حال حاضر بهره گیری از فیبر های نوری گزینه ای مناسب جهت رفع این مشکل است.
در واقع با جایگزین کردن خطوط انتقال مسی با فیبر های نوری در شبکه های مخابراتی و کامپیوتری، می توانیم شبکه ای پهن باند با سرعت انتقال بالا داشته باشیم. چنین شبکه های مخابراتی که در آن ها از فیبرهای نوری استفاده شده است، غالباً به شبکه های FTTX معروف هستند.
FTTX که کوتاه شده عبارت Fiber To The X است، برای هر ساختار شبکه پهن باندی استفاده می شود که از فیبر نوری در تمام یا قسمتی از آن استفاده شده باشد.
امروزه به دلیل ظرفیت زیاد فیبر های نوری و امکان ارائه سرویس های مختلف علاوه بر تلفن و اینترنت، به خصوص IPTV، کابل های مسی به مرور در حال جایگزین شدن با فیبرهای نوری هستند.
خوشبختانه در کشور عزیزمان ایران نیز، شرکت مخابرات ایران همگام به جامعه جهانی در حال بروز رسانی خطوط انتقال داده و استفاده از فیبر های نوری است.
شکل (5): فرکانس، طول موج و انرژی فوتون وابسته ناحیه طول موجی مخابرات فیبر نوری در طیف الکترومغناطیس