در ابتدا و برای به دست آوردن این ماده چیزی حدود 2 مایل به حفاری می پردازند تا به جایی برسند که شل های نفتی و نفت خام موجود می باشد. سپس در طی فرایندی آب، شن و ماسه و مواد شیمیایی را با فشار پمپ می کنند تا سنگ ها دچار شکستگی شوند و نفت آزاد گردد.
شن و ماسه ی پمپ شده موجب می گردد این شکستگی ها باز بمانند و اویل به خوبی آزاد گردد و به چاه منتقل شود. گاهی برای شکاف های عمیق تر سنگ ها را طی چندین مرحله شکاف می دهند تا محصول بیشتری و با سرعت بالاتری آزاد گردد.با پیشرفت علم و فناوری روش های نوین تری برای حفاری این ماده ی مهم جایگزین روش های پیشین گردید.
در روش جدید تر که به حفاری افقی معروف می باشد، بعد از حفاری و رسیدن به مکان مورد نظر، حفاری را با یک زاویه ی 90 درجه منحرف می نمایند.این چاه افقی می تواند دو مایل ادامه داشته باشد. با اینکه کمپانی های زیادی تا سال 2004 از این روش برای استخراج شل کمک می گرفتند اما این روش روشی مقرون به صرفه به حساب نمی آمد تا اینکه در سال 2009 شرکت اویل و گاز بریگهام توانست این روش را توسعه دهد و به یکی از بهترین روش ها برای به دست آوردن نفت شیل تبدیل نماید.اما این روش معایب خاص خود را نیز دارا می باشد از جمله ی این معایب می توان به استفاده ی فراوان آب در هنگام استخراج اویل شل، سختی در تهیه ی این حجم از آب و احتمال خطر به وجود آمدن زلزله نیز اشاره نمود.
روش های دیگر
تکنیک های فراوانی برای استخراج این ماده وجود دارد که می توان آن ها را به دسته بندی زیر تقسیم نمود.
یکی از روش هایی که برای استخراج این ماده به وفور مورد استفاده قرار می گیرد روش های حرارتی است.در این روش که خسارات کمی نیز به محیط زیست وارد می کند. سنگ را در دمای 370 درجه ی سانتی گراد حرارت می دهند و محصول حاصله را با کمک حفر چاه جمع آوری می نمایند. آمریکای شمالی، کشور های خاورمیانه و اقیانوسیه جز سه منطقه ی بزرگ مخازن شیل می باشند.
پالایش نفت شیل
اویلی که از این طریق به دست می آید دارای ناخالصی هایی می باشد که حتما قبل از استفاده به عنوان خوراک پالایش شود.روش هایی که برای پالایش این ماده مورد استفاده قرار می گیرد به قرار زیر است: