سنجش خلوص گلیسیرین یکی از مهم ترین فاکتورهای مهم برای انتخاب بهینه این محصول است.با انجام تست های شناسایی زیر می توان به خلوص گلیسیرین پی برد.گلیسیرین مایعی شفاف، بی رنگ، بدون بو، خنثی در واکنش های شیمیایی، قابل حل در آب و الکل و غیرقابل حل در اتر و کلروفورم است.
آرسنیک
با ترکیب کردن 1 سی سی از گلیسیرین با 3 سی سی از محلول کلرید زرد، مخلوط با گذشت یک ساعت نباید تیره تر شود.به وسیله رقیق کردن 10 سی سی از گلیسیرین با50 سی سی از آب، محلول نباید تحت تأثیر این تغییر شناساگر کاغذ لیتموس را به رنگ قرمز یا آبی در بیاورد.
وجود مواد معدنی
سی سی از گلیسیرین وقتی در یک ظرف رو باز قرار داده می شود و سپس به آرامی روی شعله قرار می گیرد باید به طور کامل شروع به تبخیر شدن نماید و تنها یک لکه تیره باقی بماند که با حرارت دادن شدید به طور کامل ناپدید شود.سی سی از گلیسیرین را با 25 سی سی از سولفوریک به غلظت 16 درصد به آرامی حرارت داده می شود هیچ بوی ناخوشایند و حتی ضعیفی نباید از محلول به بیرون انتشار داده شود.
هیدروکلریک اسید (کلرایدها)
سی سی از گلیسیرین رقیق شده با 25 سی سی از آب وقتی که تشکیل یک مخلوط دادند، باید با اضافه کردن محلول نیترات نقره رنگی تیره و کدر از خود نمایش دهند.محلولی که حاوی 5 گرم از گلیسیرین و 25 سی سی از آب است نباید با اضافه کردن محلول باریم کلراید یا کلسیم کلرید هیچگونه تغییری داشته باشد.
فلزات سنگین
سی سی از گلیسیرین به وسیله 25 سی سی از آب رقیق می شود و با اضافه کردن محلول هیدروژن سولفید تغییر قابل مشاهده ای نباید در این ترکیب به وجود بیاید.سی سی از گلیسیرین در 25 سی سی از آب حل می شود و سپس محلول اگزالات آمونیوم به آن اضافه می گردد. در ادامه این ترکیب نباید هیچگونه تغییری داشته باشد.
قندها
سی سی از گلیسیرین با 50 سی سی از آب و مقدار کم و در حد چند قطره از هیدروکلریک اسید ترکیب می شود. در ادامه به اندازه 30 دقیقه در حمام آب گرما داده می شود.10 سی سی از این محلول داغ و جوشان به وسیله سدیم هیدروکسید به حالت قلیایی در آمده و با 1 سی سی از محلول فهلینگ ترکیب می شود.