تمام مواد کربنی شامل ذغال سنگ، چوب، دورریز های کشاورزی و زباله ها را می توان برای تولید متانول مورد استفاده قرار داد. البته این روش در مقایسه با گاز طبیعی این روش دارای مراحل اضافه ای جهت تولید گاز سنتز است.برای تبدیل هر ماده جامدی به گاز سنتز، لازم است که آن ماده سوخته و اکسید شود تا گازی حاوی H2، CO و CO2 تولید شود.
اگر از هوا برای اکسیداسیون استفاده شود، گاز حاصله تقریبا حاوی 46% نیتروژن خواهد بود که برای جداسازی باید از روش های سرمایشی استفاده کرد. برای اکسیداسیون از اکسیژن خالص نیز می توان استفاده کرد که البته ابتدا باید هوا را را تقطیر سرمایشی کرده و نیتروژن آن را از اکسیژن جدا نمود.
در هر دو حالت خوراک و گاز مورد نظر برای اکسیداسیون وارد گسیفایر شده و در آن جا اکسیداسیون جزئی به وقوع می پیوندد تا گاز مورد نظر که شامل هیدروژن، کربن مونو اکسید، کربن دی اکسید و برخی هیدروکربن های سنگین تر است تولید شود. پس از تولید شدن این گاز (اگر نیتروژن موجود باشد باید جداسازی صورت گیرد)، می توان باقی مراحل را همانند آنچه که در بخش قبلی به تفصیل شرح داده شد انجام داد و متانول را تولید کرد.
همان گونه که پیشتر گفته شد فرآیند تولید متانول بسیار گرمازاست و بیشترین درصد تبدیل را در دمای پایین و فشار بالا می توان به دست آورد. یکی از موارد مهم در تولید این ماده خارج کردن گرمای تولید شده در طی واکنش و پایین نگه داشتن دمای راکتور است.راکتورهای متفاوتی برای فرآیند تولید متانول از گاز سنتز طراحی شده اند:
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
